Patiëntenverhaal vleesbomen

De impact van vleesbomen (myomen) op de kwaliteit van leven is aanzienlijk. Patiënten hebben last van, soms hevige, stemmingswisselingen, blijven tijdens de menstruatieperiode uit angst voor doorlekken liever thuis, hebben zo’n hevige buikpijn dat ze niets meer kunnen en ervaren, als sprake is van grote en/of meer myomen, voortdurend druk op de blaas. “Ik gaf de buik- en rugpijn de laatste anderhalf jaar een dikke negen en soms zelfs een tien”, vertelt de 51-jarige Patricia Piqué.

Hevige menstruatieklachten

Patricia had als jong meisje al veel buikkrampen voorafgaand aan en tijdens haar menstruatieperiode. Naarmate ze ouder werd, namen de klachten toe. De menstruatie was altijd hevig, langdurig en vooral pijnlijk. De klachten waren zo ernstig dat zij de eerste twee dagen van haar menstruatieperiode niet naar school kon gaan of kon werken. En het bloedverlies was zo groot dat zij voortdurend extra voorzorgmaatregelen nam om de kans op doorlekken te verkleinen. Haar huisartsen waren in de afgelopen decennia op de hoogte van de ernst van de klachten maar gaven aan, dat wanneer de pil of opereren geen opties waren, weinig anders te kunnen doen dan het voorschrijven van pijnstillers.

Diagnose vleesbomen

Juist in de jaren dat menig vrouw in de overgang komt waardoor de klachten afnemen en uiteindelijk na de overgang zelfs geheel verdwijnen, merkte Patricia dat haar klachten juist verergerden. De pijn was, zeker de laatste anderhalf jaar, soms zelfs ondraaglijk. “Ik kon niet meer lopen van de pijn en pijnstillers hadden geen enkel effect meer.” Aanvankelijk dacht de huisarts, gezien de heftigheid van de pijn, aan een nierontsteking.
Om dat uit te sluiten kreeg Patricia zelfs tot tweemaal toe een antibioticakuur. Maar de klachten bleven bestaan. Onderzoek toonde aan dat er op dat moment vier tot vijf vleesbomen van een aanzienlijk formaat in de baarmoederholte zaten. Gezien de klachten, de locatie en de afmetingen van de vleesbomen, leek alleen een operatie, waarbij de gehele baarmoeder zou worden, nog uitkomst te bieden.

Behandelmethode vleesbomen

In overleg met Patricia schreef de huisarts een verwijsbrief voor de lokale vrouwenkliniek waar de artsen meer bekend zijn met nieuwe behandelmogelijkheden. “Ik ben hem daar nog iedere dag dankbaar voor want dat heeft letterlijk mijn leven veranderd.” De arts van de vrouwenkliniek vertelde dat een operatie niet per se noodzakelijk hoefde te zijn en stelde voor een nieuwe behandelmethode te proberen om te kijken of die voldoende verlichting van de klachten zou geven.

Belangrijk voor Patricia was dat de medicijnen niet voortdurend hoefden te worden geslikt, zoals dat bij de pil wel het geval is. In overleg met de specialist besloot zij te beginnen met een kuur van een aantal maanden. De klachten verdwenen vrijwel direct. Ze werd, hoewel ze iedere maand stipt op dezelfde tijd menstrueerde, niet meer ongesteld, had geen buik- of rugpijn en ook de stemmingswisselingen traden niet op. “De kleine opvliegers waarvan ik aanvankelijk last had, had ik er graag voor over. Voor het eerst voelde ik me goed, echt goed.”

Zekerder, blijer, vrijer

De afgelopen decennia hield Patricia bij alles wat ze deed rekening met haar menstruatieperiode. “Ik tafeltenniste op hoog niveau. Maar tijdens de menstruatie ging het niet best. Liefst bleef ik thuis en vaak had ik vanwege de pijnklachten geen keuze en moest ik wel thuisblijven.” Korte uitstapjes en vakanties werden steevast zo gepland dat zij in die periode niet ongesteld zou worden. Maar nu durft zij, voor het eerst, weer een vakantie te plannen zonder rekening te houden met ongesteldheid. “Ik voel me zekerder, vrijer en blijer”

Na een tweede kuur met het medicijn is het de bedoeling dat Patricia met de medicatie stopt totdat zij, waarschijnlijk na een periode van circa een jaar, ongesteld wordt en/of klachten krijgt. Aanvankelijk beangstigde haar het vooruitzicht opnieuw ongesteld te worden. Maar toen de arts uitlegde dat zij op de eerste dag van de ongesteldheid direct weer kan beginnen met de medicatie, was zij gerustgesteld. “Ik wil niet terug naar die periode van pijn en onzekerheid. Ik kan nu eindelijk sporten, uitgaan, bij vrienden op bezoek en op vakantie gaan wanneer ik wil. Die vrijheid wil ik nooit meer kwijt.”