Patiëntenverhaal leerachterstand

Voor jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt is het niet makkelijk zelfstandig een baan te vinden of vast te houden. Vooral jongeren die een te grote achterstand in hun leervermogen of dusdanige gedragsproblemen hebben, lopen tegen dit probleem aan. Niet zelden verdwijnen ze van de radar nadat ze 18 jaar zijn geworden. Naar school hoeven ze niet meer en de gemeente waarin ze wonen weet niet meer waar ze zijn, omdat ze bijvoorbeeld nog thuis bij hun ouders wonen en daardoor geen recht op een uitkering hebben. Voor jongeren die wel willen werken, maar niet weten hoe ze het moeten aanpakken, is er hulp. Gemeentelijke instanties helpen en wijzen hen de weg. Met hulp van zo’n instantie is de 18-jarige Vivian uit Schiedam aan een baan gekomen.

School en werk

Vivian is een vrolijke, spontane meid die van aanpakken houdt. De achterstand die zij op de arbeidsmarkt heeft, heeft vooral te maken met haar sociale omstandigheden. Op een school voor praktijkonderwijs voor leerlingen van 12 tot en met 18 jaar die moeite hebben met leren, voelt ze zich als een vis in het water. Daar kiest ze de richting handel en economie. Het laatste jaar op de praktijkschool staat in het teken van ‘uitstroom naar werk’. Sinds april heeft Vivian woonruimte met begeleiding in Vlaardingen waar ze op verschillende gebieden als werk en wonen wordt geholpen. “Omdat ik niet alles zelf kan regelen, is het fijn dat ik hulp krijg bij zaken die ik moeilijk vind.” Haar eerste baan was op een sociale werkplaats op de afdeling in- en ompakken. Daar ervoer ze hoe is het om een baan te hebben. Het werken ging haar zo goed af, dat Vivian de overstap naar de gemeente Vlaardingen kon maken en sinds het voorjaar met veel plezier op de afdeling groenvoorziening werkt. Ze is blij dat er wordt gekeken naar wat ze wél kan en niet naar wat onhaalbaar voor haar is. Want door de goede ondersteuning kan ze op haar plek blijven en met succes meedraaien in de maatschappij.

Waardevol

Ze geniet ervan om buiten te werken en het groen in de gemeente te onderhouden. Haar collega’s weten dat Vivian soms moeite heeft met bepaalde zaken, maar hebben haar volkomen geaccepteerd. “Als ik iets niet begrijp, dan leggen mijn collega’s het gewoon nog een keer uit net zo lang tot ik het wel snap. Ze hebben veel geduld met me.” Het feit dat ze op waarde wordt geschat, doet de Schiedamse goed. Haar grote droom dierenarts worden, heeft ze opgegeven, dat zit er helaas niet meer in. Maar als het aan haar ligt, blijft ze in de groenvoorziening werken. “Hoewel ik nog niet in de winter heb gewerkt, als het sneeuwt en koud is, verwacht ik dat ik het nog steeds leuk vind.” Na een 36 uur werken, is ze moe maar voldaan. Het samenwerken met anderen doet haar goed. Met haar collega’s heeft ze veel lol. En daar krijgt ze veel energie van. “Ik ben echt heel blij dat ik ben geholpen aan deze baan en vind het fijn dat ik nog steeds kan terugvallen op die hulp en dat ik nog steeds word begeleid. Dat geeft een zeker en veilig gevoel”, besluit Vivian.