Annemiek wil zwanger worden door ivf
Wie Annemiek van der Veer (42) op haar dertiende vroeg wat ze later wilde worden, kreeg steevast hetzelfde antwoord: moeder. Bijna dertig jaar later zijn zij en haar vriend, na een aantal ivf-behandelingen in Nederland, in afwachting van een laatste behandeling in het buitenland.
“We staan er nog steeds positief in, ondanks alle teleurstellingen.” Terwijl Annemiek haar hele leven al een kinderwens had, was haar vriend lange tijd terughoudender. Hij verloor op jonge leeftijd zijn vader en was ervan overtuigd dat hij zelf ook niet oud zou worden. Zijn vriendin moeten achterlaten met jonge kinderen, dat wilde hij niet. Toen hij de veertig eenmaal gepasseerd was, wilde hij de stap toch wagen, vertelt Annemiek. “Op dat moment zijn we er serieus voor gegaan – dat was in 2012. Mijn vriend was destijds 45 en ik 36.”
Ivf-behandelingen de oplossing?
Zwanger worden bleek echter een moeizaam proces. Daarom besloten Annemiek en haar vriend in 2014 over te gaan op kunstmatige inseminatie. In Nederland is het gangbaar om te starten met iui (intra uteriene inseminatie), waarbij de zaadcellen rechtstreeks in de baarmoederholte worden gebracht.
Na zeven iui-behandelingen werd overgegaan op ivf (in vitro fertilisatie), waarbij de bevruchting buiten het lichaam tot stand komt. Zowel iui als ivf resulteerde niet in een zwangerschap, geeft Annemiek aan. “In het begin, wanneer je pas één behandeling hebt gehad, is de teleurstelling iets makkelijker te verwerken. Dan denk je: ik heb nog heel veel kansen over.” En dus bleef het stel positief.
Na vier ivf-behandelingen in Nederland besloten ze de behandeling voort te zetten in het buitenland. In andere Europese landen zijn ze verder dan in Nederland, legt Annemiek uit. Hier wordt vaak aangegeven wat er allemaal niet mogelijk is, terwijl in het buitenland meer wordt gekeken naar wat wél kan, is haar ervaring. Vooralsnog heeft ook in het buitenland geen van de behandelingen tot een zwangerschap geleid.
Op een gegeven moment, toen geen enkel embryo bleef zitten, vroegen ze zich dan ook af: gaat het ooit goedkomen? Opgeven wilden ze echter niet, want ouders worden is hun grootste wens. Tegelijkertijd hebben ze nagedacht over de vraag waar voor hen de grens ligt. Nog één ivf-behandeling in de buitenlandse kliniek, hebben ze besloten, en dan hebben ze er echt alles aan gedaan om hun kinderwens te vervullen.
Als die niet slaagt, zullen ze proberen het af te sluiten. Nagedacht over alternatieve manieren hebben ze wel, maar als het met ivf niet lukt, zijn er wat hen betreft weinig andere opties. Voor adoptie zijn ze te oud, en aan een draagmoederschap zitten te veel haken en ogen.
Wees open over zwanger willen worden
Of de laatste behandeling nu succesvol zal zijn of niet, Annemiek wil andere stellen die een ivf-traject volgen graag meegeven dat het goed is om er open over te zijn. Zelf waren zij en haar vriend in het begin erg voorzichtig met het delen van het nieuws, mede omdat ze hoopten dat de eerste behandeling meteen succesvol zou zijn.
Toch heeft het veel rust gegeven nu mensen in de naaste omgeving weten wat er speelt. Lastige excuses verzinnen op werk is bijvoorbeeld verleden tijd. “Hoe opener je erover bent, hoe minder stress het je oplevert”, zegt Annemiek. Uiteindelijk komt dat de behandeling alleen maar ten goede.
Reactie
Geen reacties!
U kunt de eerste opmerking plaatsen.
Plaats een opmerking