Jolanda traint haar spieren tegen artrose

Artrose is een reumatische aandoening waarbij het kraakbeen rondom de gewrichten langzamerhand afslijt. Hierdoor vergroeit het bot en wordt het steeds pijnlijker om te bewegen. Jolanda (52) kreeg rond haar 35e knobbels in haar hand. Een bezoek aan de reumatoloog gaf uitsluitsel: artrose.

Wanneer merkte je dat je artrose hebt?

“Ik kreeg een pijnlijker gewricht en het ging ook opzetten. Dit begon ongeveer rond mijn 35e in mijn vingers. Ik kreeg hele dikke knokkels, en het bleek dat de gewrichten van mijn knokkels ontstoken waren. Dat was volgens mij artritis.

Toen ik het na ging laten kijken zei de reumatoloog dat het artrose was. De vergroeiingen in mijn knokkels zijn nooit weggegaan.”

Wat gebeurde er toen? Heb je professionele hulp gezocht?

“Voor mijn duimgewricht heb ik nu wel professionele hulp gezocht. Ik ben eerder naar de huisarts geweest en naar de reumatoloog. Toen hebben ze onderzocht of het reuma was. Dat is natuurlijk een verzamelnaam van meerdere ziekten. En toen zeiden ze dat het artrose was.

Bij mij komt de slijtage doordat ik hypermobiel ben, dat alles te ver doorbuigt in m’n gewrichten. Daarom moet ik dus extra sporten en zorgen dat m’n spieren sterker zijn zodat die banden niet te ver uitrekken.”

Werd de diagnose snel gesteld of duurde dat even?

“Nee want ik heb het ook in m’n onderrug, en dan loop je eerst wel heel lang met klachten.

Eerst werd er naar m’n spieren gekeken en kreeg ik oefeningen mee. Uiteindelijk werden er foto’s gemaakt en daar zagen ze bijvoorbeeld op dat er in de onderste wervels van m’n rug ook slijtage zit. Dus dat is ook artrose. Dat heb ik ook vanaf mijn 35e ongeveer.”

Welke behandelingen heb je gehad?

“Fysiotherapie vooral, en medicijnen. Ik nam een voedingssupplement dat kraakbeen aanmaakt. Dat is speciaal bedoeld om de klachten te verminderen en geven ze ook aan dieren met artrose. Maar dat hielp bij mij helemaal niet en toen heb ik ook nog alternatieven geprobeerd.

Ik heb een tijdje geen vlees gegeten want er werd gezegd dat artrose door dierlijke eiwitten kwam. Maar daar geloof ik allemaal niet zo erg in, ik bleef de klachten gewoon houden.

Maar wat ik nu wel ontdekt heb is dat als je je spieren eromheen versterkt, de klachten verminderen. Dat heb ik eigenlijk ontdekt door er ook over te gaan lezen. Ik ben destijds gaan hardlopen om die spieren te versterken. Maar die klappen op je onderrug zijn dan te hard en dat werkt eigenlijk averechts.

Je kan wel hardlopen, maar je moet eerst zorgen dat die spieren in je buik en je rug versterkt worden zodat je niet rechtstreeks op je kraakbeen knalt.

Ik heb het ook in mijn heup gehad twee jaar terug. Daarvoor heb ik een pijnblokkade gekregen. Want doordat daar een slijtageplek zat ga je een beetje scheeflopen. Ik was toen ook heel erg gevallen op m’n heup, had het in m’n rug en dat werkt dan allemaal op elkaar in.

Toen had ik een verkeerde houding aangenomen en heb ik een hernia gekregen. Uiteindelijk was daar niks aan te doen en moest het vanzelf overgaan. Maar de pijn was zo hevig dat ik zenuwpijn kreeg in m’n voeten, en daar heb ik dan weer een pijnblokkade voor gekregen. Dat heeft geholpen.”

Hoe beïnvloedt het je dagelijks leven?

“Ik kan bijvoorbeeld door m’n hand mijn werk niet meer zo heel goed doen. Ik moet voor mijn werk heel veel kinderen tillen dus ik heb een spalk op m’n duim. En ik heb allemaal oefeningen van de fysiotherapeut gekregen om m’n duimgewrichten sterker te maken. Want waar je mee uit moet kijken met artrose is dat je het gaat ontzien.

Dan maak je het gewricht in plaats van sterker juist slapper. Als je pijn hebt ga je minder doen dus ik tilde niet meer zoveel. Als je dat dus doet verbeter je ook niks.
Vorig jaar had ik daar een boekje over gelezen en toen ben ik onder begeleiding op Pilates gegaan. Want dat is puur spierversterkend en niet belastend voor m’n gewrichten.

Daar heb ik heel veel aan gehad dus ik heb helemaal geen last meer van m’n rug. Ook heb ik vanuit de fysiotherapie spierversterkende oefeningen voor mijn hand meegekregen, want als je ergens pijn hebt dan ga je het ontzien. Dan ga je het op een andere manier gebruiken.

Als je bijvoorbeeld voorheen iets met een hand pakte dan doe je dat nu met twee vingers, zodat het geen pijn doet. Maar dat betekent dat je die zwakke plek niet versterkt. Nu ben ik dus oefeningen aan het doen om juist wel weer die duimspieren sterker te maken. Want anders kan je op het laatst helemaal niks meer.”

Heb je dingen moeten opgeven door artrose?

“Ja hardlopen, ik ben het wel weer aan het proberen want ik vind het heel leuk. Maar er is wel door de reumatoloog gezegd dat ik dat eigenlijk niet meer moet doen. Daar wordt ook heel verschillend over gedacht.

Dus ik dacht na een jaar spierversterkende oefeningen gedaan te hebben dat het misschien toch weer wel zou kunnen. Dat bleek tegen te vallen, als ik hardloop heb ik namelijk heel veel pijn daarna. Maar ik kan niet onderscheiden of dat nou hele erge spierpijn is of dat het door de artrose komt.

Het is niet iets waarvoor ze een makkelijke oplossing hebben, je moet best wel zelf een beetje uitzoeken wat werkt. Dus als het gaat ontsteken dan moet ik meteen een ontstekingsremmer slikken, want ik heb ervoor gekozen het niet dagelijks te doen. Ik wil niet constant ontstekingsremmers slikken want het is vaak gewoon troep.

Wat wil je meegeven aan je lotgenoten?

“Dat je moet blijven bewegen zonder het te zwaar te belasten. Dat je je goed moet laten informeren door de fysiotherapeut hoe je ermee om moet gaan. Dus dat je niet moet denken dat je bij pijn niets meer moet doen, want dan ga je achteruit. Maar laat je goed adviseren want je kan net iets fout doen waardoor het weer opspeelt.

Sport op maat is een goede manier om je spieren te versterken, daar heb ik heel veel baat bij. Ik kan niet voor een ander spreken maar dat werkt bij mij heel goed.

Dus kijken wat je eraan kan doen zodat het minder wordt, zonder direct naar de pijnstillers te grijpen. Want al die reumamedicijnen hebben vreselijk veel bijwerkingen.

Het onderdrukt van alles en ook de goede dingen. Dus daarom kies ik ervoor om gewoon in een goede conditie te zijn, goed rust te nemen. Niet mezelf te overbelasten, en niet te veel op de pijn te letten maar juist op wat wel kan.”