5 behandelingen bij apneu

Apneu lijkt een onschuldige slaapziekte maar schijn bedriegt. De ademhalingstops kunnen langzaam grote lichamelijke schade aanrichten. Een opsomming van mentale en fysieke symptomen toont duidelijk aan wat de impact kán zijn: minder energie, uitstelgedrag, prikkelbaarheid, concentratieproblemen, een verstoorde hormoonhuishouding en hypertensie. Snurkers met ernstige slaapapneu hebben binnen vijf jaar zelfs kans op onder andere een hersenbloeding of trombose. Een snelle diagnose is dus belangrijk bij deze sluipende ziekte. Zeker omdat er verschillende behandelingen bij apneu bestaan.

Het CPAP-masker

Apneu kan op verschillende manieren behandeld worden. De standaardbehandeling bij matige tot ernstige apneupatiënten is het CPAP-masker. Dit slaapmasker is een soort luchtpomp die extra lucht uit de slaapkamer haalt en vervolgens via een slang en masker in de neus blaast. Hierdoor blijven de luchtwegen openstaan en kan apneu worden voorkomen. Voor 30 tot 40 procent van de patiënten heeft dit masker helaas als nadeel dat ze er niet mee kunnen slapen, of dat het niet of onvoldoende gebruikt wordt.

Andere behandelingen bij apneu

Andere behandelingen zijn onder andere de positietherapie. Vooral bij beginnende tot lichte apneupatiënten is deze geforceerde zijligging tijdens de slaap effectief. Verder kan er gekozen worden voor een antisnurkbeugel. Deze beugel zorgt ervoor dat de onderkaak wat naar voren wordt geduwd en is geschikt voor lichte tot matige patiënten. Meer rigoureuze behandelingen zijn een chirurgische ingreep of de implanteerbare zenuwstimulator. Dit apneu apparaat geeft uitstekende resultaten, zo blijkt uit internationaal onderzoek met 126 matige en ernstige patiënten. Bovendien is het veilig, zijn er geen grote complicaties en is het vrijwel niet pijnlijk. Het nadeel is alleen dat dit apparaat op dit moment niet wordt vergoed en rond de 20.000 euro kost.

De komende jaren gaan medisch specialisten verder met de ontwikkeling van implantaten die apneu tegengaan. Denk bijvoorbeeld aan apparaten in de tong of het verhemelte, om te voorkomen dat de tong tijdens het slapen naar achteren valt.