De diagnose van slaapapneu, wees er snel bij!

Een van de grootste problemen van het obstructief slaapapneu syndroom (OSAS) is een te late diagnose of onderdiagnose. Dat terwijl de slaapstoornis goed te behandelen is. Onbehandelde apneu kan drastische gevolgen hebben.

De impact van een te late diagnose

Momenteel zijn er in Nederland 500.000 OSAS-patiënten, waarvan slechts een vijfde in behandeling is. Piet-Heijn van Mechelen, voorzitter ApneuVereniging kan er over meepraten: “Eerst werd gedacht aan depressie of burn-out. Ik verkocht mijn zaak. Toen iemand slaapapneu opperde en ik daarvoor behandeld werd, bleek ik prima een zware baan van zestig uur per week aan te kunnen. Ik ontdekte dat veel mensen met apneu zo’n soort verhaal hebben. Ze lopen te lang met onbehandelde apneu door.”
Volgens onderzoek krijgen veel patiënten pas na vijf jaar de diagnose slaapapneu, sommigen zelfs pas na acht jaar. Terwijl ze in de gezondheidsstatistieken al te herkennen zijn aan onder andere verhoogde medische consumptie, uitval door ziekte en hogere werkloosheid.

De neerwaartse spiraal van onbehandelde slaapapneu

De gevolgen van onbehandelde slaapapneu hebben op persoonlijk vlak veel impact: “Een onuitgeslapen gevoel, je bouwt jarenlang een slaaptekort op. Dat betekent minder energie, uitstelgedrag, concentratieproblemen, verhoogde slaperigheid overdag, prikkelbaarheid en een kort lontje. Er wordt zelfs gesproken van karakterverandering.”

“Soms vallen zelfs de termen depressie, overspanning en burn-out.” De gevolgen op fysiek vlak zijn onder andere hypertensie, cardiovasculaire ziektes, verstoorde insuline- en hormoonhuishouding. “Veel patiënten zijn multi-ziek.” Ook de sociaal-economische gevolgen zijn vrij groot. Minder dan de helft die behandeld wordt, werkt. Een groot deel is voortijdig gepensioneerd en de arbeidsongeschiktheid ligt zeer hoog.

Waarom is de diagnose van apneu zo lastig te stellen?

Slaapapneu sluipt erin en de symptomen zijn aanvankelijk niet alarmerend. “Voor de televisie in slaap vallen, lijkt niet ernstig.” Het gaat meestal om (ontkennende) mannen. “Snurken is niet hun probleem.” Omdat het tijdens de slaap gebeurt, terwijl de problemen zich overdag openbaren, is de link moeilijk te leggen. “Een andere verklaring is dat OSAS vaak optreedt als er al veel speelt in het leven van een 45plusser en daarom niet herkend wordt. Als patiënten de huisarts bezoeken is het vaak in een gevorderd stadium en treedt de co-morbiditeit meer op de voorgrond.”