"Straks kan ik vast beter omgaan met COPD"

Bij Jolanda Meijer werd in 2007 COPD geconstateerd. Al heel lang voelde ze zich moe. Vreemd, want Jolanda was net gestopt met roken, ging sinds kort op de fiets naar haar werk en was begonnen met sporten. “Toch werd mijn conditie alleen maar slechter”, herinnert ze zich. “Dus ik bedacht dat ik twee dingen kon doen: óf weer beginnen met roken – wat ik sinds mijn dertiende had gedaan- óf naar de dokter.” Het werd het laatste.

Alpha-1 als oorzaak van COPD

Via de ‘medische molen’ kwam ze bij een longarts die de diagnose Alpha-1 stelde. Dat is een zeldzame, erfelijke ziekte die maakt dat het lichaam onvoldoende beschermd is tegen enzymen die orgaanweefsel, waaronder dat van de longen, kunnen beschadigen. Bij Jolanda bleek dat COPD te hebben veroorzaakt. “Mijn wereld stortte in toen ik dat hoorde”, vertelt ze. “Ik wist wat het was en dat de ziekte uiteindelijk kan leiden tot een longtransplantatie. En dat je op een bepaald moment aan het zuurstof moet.”

Jolanda’s doorzettingsvermogen

De diagnose van COPD zorgde er echter niet voor dat ze bij de pakken neer ging zitten. Al snel werkte ze hard aan haar overgewicht en haar conditie. “Dat lukte goed, ik wist mijn longinhoud van 52% naar een stabiele 82% te krijgen”, vertelt ze. “Daarnaast moest ik twee keer per dag twee medicijnen ‘puffen’. Later kreeg ik een ander medicijn waarvoor ik nog maar een keer per dag een puf moet doen. Die routine is er gewoon ingesleten, het is voor mij net zo vanzelfsprekend als de pil nemen.”

Blik op de toekomst

“Motivatie is soms best lastig; als ik sport, kost het me twee of drie keer zoveel inspanning als een gezond mens. Daarom doe ik dat het liefst alleen, in mijn eigen tempo.” Nadenken over de toekomst doet Jolanda liever niet. “Dat heeft ook geen nut”, vindt ze, “ik kan tenslotte ook morgen onder een auto liggen. Ik leef het liefst in het hier en nu en probeer daar het beste van te maken.”