Verbeterde levensverwachting bij hartfalen
Hartfalen is een afwijking aan het hart die er toe leidt dat het hart onvoldoende bloed kan rondpompen naar weefsels en organen. De oorzaken zijn divers. De meest voorkomende zijn vernauwingen van de kransslagvaten waardoor de bloedvoorziening tekortschiet of een hartinfarct is ontstaan.
“Er zijn meer dan honderd factoren die tot hartfalen kunnen leiden”, zegt cardioloog Adriaan Voors, hoogleraar aan het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Er kan bijvoorbeeld een virus ‘op het hart’ zijn geslagen, een patiënt kan chemotherapie hebben gehad die schadelijk is voor het hart, hartfalen kan erfelijk zijn of er kan een algemene spierziekte zijn waar ook het hart onder te lijden heeft. Ook een hartritmestoornis waardoor het hart lange tijd sneller klopt kan leiden tot hartfalen. Een van de belangrijkste parameters is de ejectiefractie: een percentage dat uitdrukt hoeveel bloed er bij het samentrekken van de hartspier uit de linker- of de rechterkamer wordt geperst. Dat is een goede indicatie voor de spierkracht van het hart.
Uitdaging
De ejectiefractie kan op verschillende manieren worden gemeten. Standaard gebeurt dat via een echo van het hart, maar een MRI-meting of andere hartscan is ook mogelijk. Gezonde mensen hebben een ejectiefractie van 60 of 70 procent; onder de 40 procent is sprake van een belangrijke achteruitgang. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer iemand een hartinfarct heeft gehad waardoor een deel van de hartspier is afgestorven. Het hart kan dan met één pomp bijvoorbeeld nog maar 30 procent van zijn volume uitpompen.
“Alles onder de 40 procent noemen we hartfalen met een verminderde ejectiefractie”, vertelt Voors. Daar zijn inmiddels therapieën en geneesmiddelen voor ontwikkeld, maar ook instrumenten als een speciale pacemaker, die kunnen leiden tot minder klachten en een betere overleving. Als de wanden van de linkerhartkamer niet meer synchroon samentrekken, waardoor het hart pompkracht verliest, kan een pacemaker met meerdere draden zorgen dat de wanden van de linkerkamer weer tegelijk samentrekken. Lastiger te behandelen is hartfalen met behouden ejectiefractie.
De symptomen en klachten zijn weliswaar dezelfde als bij verminderde ejectiefractie, maar het volume dat door het hart wordt uitgepompt ligt boven de 40 procent. “Dit zie je vooral bij mensen met een hoge bloeddruk; met name oudere patiënten en vaker vrouwen dan mannen. Hier ligt een uitdaging, want we hebben hier veel minder goede behandelingsmogelijkheden voor.”
Eiwit meten
Vaststellen van hartfalen gaat is niet altijd eenvoudig. Lastig is dat de klachten waarmee patiënten zich presenteren soms niet specifiek zijn voor hartfalen: een minder goede conditie, sneller moe. Dat kan ook op andere aandoeningen wijzen. Kortademigheid is al specifieker, maar ook dan bestaan er meerdere diagnosemogelijkheden. Bij twijfel volgt lichamelijk onderzoek. “Soms vinden we tekenen van hartfalen, als er bijvoorbeeld vocht achter de longen zit. Verder kun je bekijken hoe de ejectiefractie is.”
Bij de groep met behouden ejectiefractie is moeilijker vast te stellen of het om hartfalen gaat. Een belangrijk hulpmiddel is dan het meten van de concentratie van een eiwit in het bloed. Als het hart onder druk of onder rek staat, geeft het hart het eiwit BNP of een afgeleide daarvan (NT-proBNP) af aan de bloedstroom. Een huisarts die twijfelt – ligt het nu aan de longen of aan het hart? – kan een bloedtest doen met het genoemde eiwit. Is het eiwit laag, dan is de kans dat er sprake is van hartfalen minder dan 1 procent.
“Dan kan de arts de patiënt doorsturen naar de longarts.” Is het eiwitpercentage hoog, dan is de diagnose hartfalen aannemelijker. Met de combinatie van componenten – klachten, symptomen, eiwit en een echo van het hart – moeten huisartsen en specialisten een heel eind kunnen komen, aldus Voors. Dit kan zorgen dat de patiënt tijdig de juiste behandeling krijgt.
Toegenomen levensverwachting
Nederland telt ruim 200.000 patiënten met hartfalen. De kosten van de zorg voor deze patiënten bedragen ongeveer 400 miljoen euro per jaar (circa 1 procent van de totale kosten voor de gezondheidszorg in Nederland). Daarnaast hebben patiënten met hartfalen bijna altijd diverse andere aandoeningen. Veelvoorkomende bijkomende aandoeningen zijn een hoge bloeddruk, suikerziekte, longaandoeningen, gewrichtsklachten, schildklierziekten, Alzheimer, depressies en beroertes.
Vanaf de jaren tachtig is er veel vooruitgang geboekt bij de behandeling van patiënten met hartfalen. Uit onderzoek is gebleken dat de levensverwachting in de Westerse wereld tussen 1970 en 2000 met zes jaar is toegenomen. Deze vooruitgang wordt voor het grootste deel veroorzaakt door een verbetering van de levensverwachting van patiënten met hart- en vaatziekten, waaronder hartfalen.
De patiënt met harten vaatziekten leeft nu bijna vier jaar langer, terwijl de levensverwachting van een patiënt met kanker tussen 1970 en 2000 slechts met drie maanden is toegenomen. Vooral patiënten met verminderde ejectiefractie kunnen goed worden behandeld, waardoor een betere toekomst tot de mogelijkheden behoort. “We zijn ook steeds beter in het voorkomen van hartfalen door bloeddruk en hartinfarcten beter en sneller te behandelen.”
Chronische ziekte
Mensen leven langer met een hartziekte, maar vaak met een duurzaam verzwakt hart. Hartfalen is een chronische ziekte, vertelt Yigal Pinto, hoogleraar moleculaire biologie van hartfalen aan de geneeskundefaculteit van de Universiteit van Amsterdam (AMC-UvA). Als het hart pompkracht heeft verloren, is het heel moeilijk die terug te winnen. De behandeling is er meestal op gericht het proces van verzwakking te vertragen of een halt toe te roepen.
Alleen in uitzonderlijke gevallen wordt het hart van iemand met hartfalen weer even krachtig als vanouds. De meeste mensen met hartfalen blijven de rest van hun leven onder medische behandeling. Er zijn enkele zeldzamere vormen van hartfalen waarbij therapieën van eind vorige eeuw niet goed werken. “Die vormen noemen we therapieresistent. Ze komen gelukkig niet veel voor, maar er is soms bitter weinig tegen te doen en mensen hebben daarmee vaak al op jong leeftijd een harttransplantatie nodig om te overleven.”
Er wordt gezocht naar nieuwe behandelingen en andere vormen van therapie voor deze specifieke groep. Pinto pleit voor intensieve begeleiding zodat tijdig nieuwe middelen en instrumenten kunnen worden ingezet die de kwaliteit van leven kunnen verbeteren en de levensverwachting kunnen verlengen. Ook de digitale uitwisseling van patiëntgegevens (lichamelijke en mentale klachten, bloeddruk, ecg en bloedwaarden) speelt een belangrijke rol bij de begeleiding.
Ken de genen
Het delen van deze gegevens, maar ook van kennis en inzicht, maakt het mogelijk om bij te sturen wanneer dat wenselijk of noodzakelijk is. Volgens Pinto biedt de opkomst van genetica nieuwe kansen voor het onderzoek naar hartfalen. “Voorheen richtten onderzoekers zich vooral op de hartpomp die niet goed meer knijpt, maar in de hartspier spelen zich allerlei moleculaire veranderingen af waar we met name in de kliniek nog onvoldoende zicht op hebben. Die proberen we te achterhalen.”
Het is belangrijk om te weten welke factoren in de rest van het DNA mede bepalen of de mutaties leiden tot een hartziekte. Wie die mechanismen kent, kan een betere voorspelling doen en de dragers selectief behandelen met bijvoorbeeld een implanteerbare defibrillator, zo stelt hij. “De risicogroep overlijdt namelijk meestal aan een ritmestoornis. Als je de genen kent die de kans op hartfalen en hartritmestoornissen vergroten, dan kun je mensen die risico lopen, in een vroeg stadium opsporen en – indien mogelijk – preventief behandelen.”
Reactie
Hoi Marco, Ik lees je bericht dat je graag in contact kom met wat 'jongere' mensen met hartfalen. Zelf ben ik 50 jaar en ook bij is hartfalen geconstateerd. Mijn ProBnp waarde (druk in het hart) is sinds mei 2020 tot sept. 2022 opgelopen van 1200 naar 2300 en toen naar 4700. Nu zit ik aan de q10 supplementen en in 4 mnd tijd is de ProBnp waarde gehalveerd naar 2300. Verschillende organen in ons lichaam zijn groot verbruikers van het Co enzym Q10, waaronder de lever, de nieren, onze spieren en het hart. Je mag me altijd benaderen. Mijn mailadres is bekend bij de beheerders van deze site. Groet, Ron Dekker
Ik ben 37 jaar en 3 weken geleden opgenomen met pompfunctie van <15% heb de week voor opname nog op het voetbalveld gestaan. Nu na een week weer naar huis en wachten op umcg en meer onderzoek. Het wachten maakt me zenuwachtig. Duurt nog een maand. Ze hebben het steeds over een transplantatie of een icd. Ben benieuwd en ook wat de medicatie doet. Het leven staat nu wat stil werk wel halve dagen anders ga ik kapot van verveling. Mvg Patrick mol
Reactie op: 03-10-2022 20:33 | Wim Bij mij is op 23 september een ejectiefractie eerst van 17%, later 27% vastgesteld. Mijn hartinfarct met blijvende schade is inmiddels 8 jaar geleden. Na een week onderzoeken heb ik een 3 kamer pacemaker met defibrillator geplaatst gekregen. Het vinden van de oorzaak is van belang voor zo‘n beslissing en niet de ejectiefractie.
Ik heb nog maar een pompkracht van 28%. 11 jaar geleden een hartinfarct gehad en toen gedotterd en 2 stents gezet.Vlgs de cardioloog had ik nagenoeg geen schade hier aan overgehouden omdat we snel gehandeld hebben. Nu de laatste tijd wat moe ,maar verder geen klachten. Nu weer bij de cardioloog geweest en ineens nog maar 28% hartpompfunctie .Wel Corona gehad en het kan zijn dat daar de klachten van komen. Nu wil ik graag in aanmerking komen voor een pacemaker.Maar wordt er gezegd dat eerst de pompkracht weer op 35% moet komen,voordat ze een pacemaker kunnen plaatsen.Wie heeft hier ervaring mee
Ik wil heel graag in contact komen met vooral wat 'jongere' mensen die hartfalen hebben. Ik was zelf 42 dat er hartfalen aan het licht kwam en ik ben nu 51. Wil graag wat ervaringen uitwisselen ook met deze hoogleraar. Heel graag zelfs
26 mei met spoed geopereerd, gescheurde aorta. Een week hart long machine en IC. Daar bleek dat mijn linker hartkamer afwijkingen vertoonde en ik had een pompfunctie 20-30%. Nooit iets van gemerkt...wel wat vermoeid maar ja, 59 jaar en volop in het leven staan. Ben nu erg onzeker voor de toekomst, cardioloog geeft ook geen duidelijk antwoord op mijn vraag of ik hier oud mee kan worden. En ben ik nu moe van mijn zware operatie of van mijn hartfalen. Zoveel vragen en weinig antwoorden
Hoi, ik kwam er in augustus 2021 achter dat ik hartfalen heb.Had nooit geen klachten. Mijn hartspier is verdikt een lekkende hartklep een pompfunctie van 15% een vergrootte hartkamer en het bloed stroomd door het bos ipv via de normale weg.Alles is dus mis.Ik heb geen vernauwing geen suiker geen te hoge bloeddruk geen cholesterol. Ik sta voor een raadsel. Had nooit klachten was niet benauwd en niet moe.Heb in januari een crt-d kastje gekregen. 2 electroden in mijn hart en 1 achter mijn hart.Dus een pacemaker met een defibrillator erin.Ben bijna 67 jaar.Onvoorstelbaar dat zoiets kan zonder dat je klachten hebt.
Hallo allemaal, Ik heb vorig jaar (2021) eind juni op mijn 51e te horen gekregen dat ik hartpatiënt ben. Ik heb nooit gerookt, nooit veel gedronken, geen coke gebruikt (schijnt zeer slecht voor het hart te zijn) en bovenal jarenlang gesport, (hardlopen, mountainbiken, krachtsport zonder rotzooi te gebruiken. Ben altijd zuinig op mijn lichaam geweest. Zo zie je maar je kan nog zo gezond leven, het is geen garantie dat je ook daadwerkelijk gezond blijft. Stank voor dank heet dat. Ik heb een pompfunctie van 31%. Twee onderzoeken gehad, waaronder een katheterisatie en mri, maar beide onderzoeken konden de oorzaak niet aan het licht brengen. Het is al een poos niet meer gemeten, het zou zomaar kunnen zijn dat het verbetert is. Kan haast niet anders, want ik voel me uitstekend. Zonder het te meten heeft de cardioloog me Entresto i.p.v. perindopril voorgeschreven. Dit zou de pompfunctie nog meer helpen verbeteren. Wat ik zeer vreemd vind is dat alle testen zoals: bloeddruk, bloedonderzoek, polsslag allemaal uitstekend zijn. Ook heb ik meerdere keren aangegeven dat ik een conditie heb als een paard. Sporten mag ik weliswaar niet meer, maar om toch in beweging te blijven, loop ik geregeld een rondje van een half uur op vol tempo. Ik loop iedereen voorbij. Als iemand met me meeloopt, of ik ben tijdens de wandeling iemand aan het bellen, valt het ze op dat ondanks het hoge tempo ik totaal niet aan het hijgen ben. Ik kan normaal een gesprek voeren. Het is zelfs zo bizar, dat ik laatst tijdens een wandeling dacht: ' zal ik nog eens een klein stukje gaan trimmen? Kijken of ik het nog kan'. Ik mag het eigenlijk niet, maar ik deed het toch. Het probleem was niet mijn conditie, maar meer mijn kuitspieren die het niet meer gewend waren om te sporten. Resultaat: een zweepslagblessure. Daardoor kon ik mijn bezoek aan het Erasmus MC waar ik naar toe moest voor verder onderzoek cancelen. Een ontzettend stomme actie dus. Allemaal veel sterkte, en probeer ondanks alle ellende toch positief te blijven. Het zal je helpen. Hou je taai... Groetjes, John
Hoi Brito ik heb een zwaar hartinfarct gekregen toen ik 35 was, de huisarts herkende het niet want te jong voor een hart infarct een halve dag rond gelopen met een infarct ,grote schade aan mijn hartspier en schade sinusknoop. ben inmiddels 53 en loop nog rond.
Ga goed met hartfalen om
Hallo ik ben Angela, 31 jaar oud. Okt 2020 COVID-19 opgelopen naar ruim een jaar kwamen we er bij de sportarts achter dag ik een afwijking op mijn hartfilmpje had. Doorgestuurd naar de cardioloog, daar kwam uit dat mijn pompkracht nog 35 % is. 22 December staat mijn MRI gepland, waar we hopelijk de oorzaak uit kunnen halen. Mijn hoofd heeft zoveel vragen, vindt het fijn om jullie verhalen te lezen.
Heb in 2016 een hartinfarct gehad.. was toen 54 jaar... door verkeerde diagnose bijna 3 dagen er mee doorgelopen maar nadat er gedodderd is kon ik wel weer aardig mijn leven oppakken. Voor de zekerheid is er in 2017 een icd geplaatst. In juni 2020 kreeg ik enorm veel last van benauwdheid, hield veel vocht vast, de longarts constateerde dat het een hartprobleem was, ben toen met spoed opgenomen in het ziekenhuis daar waar in een paar dagen tijd meer dan 12 liter vocht werd afgevoerd via de urine.. dit gaf meteen een enorme opluchting. Bij nader onderzoeken van mijn hart, echo en scan, werd duidelijk dat de pompdruk 10 % was, dit was natuurlijk heel zorgelijk, nog weer gecontroleerd maar er geen vernauwingen, wel een verkalking van de hartklep maar die was toen niet zorgelijk. Ben vanaf dat moment bij hartfalen poli onderbehandeling gekomen.. gestart met diverse medicatie en langzaam werd de pompdruk iets beter.. ca 17 %.. ! Ben vanaf begin 2021 bewust heel gezond gaan leven..door en met behulp van een hele goede vriendin.. echt alleen maar gezond en goed eten en drinken.. Zij overtuigde mij dat gezond eten en drinken mijn hart weer beter zou gaan functioneren. En wat blijkt .. in mei en oktober is de pompdruk weer gemeten en onvoorstelbaar.. de pompdruk is gestegen naar 36 %... en dit met dezelfde medicatie als ervoor. Dus mijn conclusie is, wij als hartfalen patiënten kunnen zelf ook veel doen om ons hart beter te laten functioneren. GEZOND ETEN EN DRINKEN... EN BEWEGEN NAAR JE EIGEN MOGELIJKHEDEN HOORT DAAR ZEKER BIJ ! Mijn streven is om boven de 40 % uit te komen en wie weet nog hoger. Succes !
Fijn dat er zoveel mensen openlijk over hun medische problemen durven spreken en vragen om advies. Het is belangrijk de medicijnen op tijd in te nemen en als je er niet mee kunt dealen, dat je dat bespreekt met de arts of anders om raad vraagt. Het is niet makkelijk maar wel meer dan de moeite waard. Als je tevreden bent met de medicijnen dan niet veranderen. Diabetes heb ik vanaf 2009,clorestorol 2010, hartfalen vanaf 2014. Krijg diverse medicijnen o.a. metformine, Entresto, plastablet, Red Rice en Sotalol. Toch gaat het redelijk, ben wel vaak moe en soms heel moe, maar slapen helpt mij er boven op. Wie heeft een goed advies voor mij. Ga 14 September voor controle naar de cardioloog in het ziekenhuis dat per 3 maand of half jaar plaats vindt. Ook mijn huisarts en assistenten ben ik geregeld te vinden.
@jannie hiddingh: Beste Jannie, ook ik (73) heb al jaren een verminderde pompfunctie vanwege een linker bundeltakblok. Bij inspanning krijg ik in het begin lichte kramp die na verloop van tijd overgaat waarna ik mij redelijk kan inspannen. In september 2020 ben ik weer naar de cardioloog verwezen en door de molen gehaal. De cardioloog constateerde een pompfunctie van 35%. Hij heeft mij Entresto voorgeschreven ipv de ACE remmer die ik had. In januari 2021 is met een MRI geconstateerd dat mijn pompfunctie was toegenomen tot 52%. En zowaar ik heb ook weer meer energie. Toch bleef ik last houden van lichte kramp aan het begin van de inspanning. Hiervoor is een Nitrospray voorgeschreven die ik onder de tong spray voorafgaand aan de inspanning en dat helpt geweldig. Ik kan mij nu dus van acquit inspannen zonder nadelige reactie. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik hoor het graag.
Mijn naam is Jan (daar heb je re veel van in Nederland) en 72 jaar. Kerstmis 2019 lag ik in het ziekenhuis met 'n longontsteking. Daar werd hartfalen geconstateerd. Ik had niet alleen 'n verminderde pompkracht van 23% maar ook boezem fibrilleren. na 2 hart katheterisaties waaruit niets bleek van verstopping, kreeg ik medicijnen. Nu bleek uit mijn dossier dat ik in 2012 'n klein hart infarct had gehad. Dat werd toen als een astma cardiale gezien. Destijds was ik bijna dood, scheelde niet veel. Toen al kreeg ik Sotalol, bloedverdunners en plaspillen. In 2019 kwamen daar Entresto bij, eplirenon en na verloop van tijd werd de sotalol vervangen door metoprolol. De pompkracht ging omhoog naar 43% en is nog steeds zo. Voor het boezem fibrilleren heb ik diverse cardio versies gehad die allemaal mislukt zijn en moet daar dus mee leven. ben vaker wel erg moe zoals gister en eergisteren, ik was niet vooruit te branden. Veel pijn in m'n benen. Ben benieuwd hoeveel tijd ik nog heb. Nu maak ik me daar niet zo veel zorgen om maar wanneer ik 'n stuk jonger zou zijn, dan wel. Ik wens jullie allemaal sterkte en hopelijk nog heel wat jaartjes te gaan.
Graag hoor ik van lotgenoot hoe een slechte pompfunctie te verbeteren is.... Heb 2x open hart operatie ondergaan...nog is situatie niet wat we ervan hadden verwacht.(gehoopt) Positief blijven is van grote waarde...
In 2011 heb ik een virale infectie op mijn hart gehad waardoor ik nu een verminderde hartejectie heb Maart 2020 kreeg ik een hartshok waardoor ik door het oog van de naald ben gekropen Bij het laatste bezoek aan de cardioloog werd mij verteld dat ik er niet op moet rekenen dat ik 100 jaar wordt. Maar waar kan ik dan op rekenen.? Ik ben 66 dus nog veel te jong om het tijdelijke voor het eeuwige te verruilen. Heeft iemand zo'n zelfde ervaring gehad? Gr Yvonne
Door dat ik langs de kant van de weg lag (gevallen) ben ik naar een ziekenhuis gebracht en daar zijn heel wat foto's genomen en ze kwamen er niet uit. Toen werd ik met spoed naar het ziekenhuis in Delfzijl en daar was een Dokter die stuurde mij direct door naar Winschoten en gaf door dat ik lekkage had en dat klopte en toen bleek dat mijn dunne darm lek was dat is verholpen en mijn hart was zo slecht die kon niet meer dan 20% en dat is na 9jaar nog net zo Kaan niets meer Alle dagen op bed of even in de rolstoel. Gr Evert
Ik ben 44 en heb in mei 2018 een zware hartinfarct gekregen met spoed naar het ziekenhuis en daar een hartkaterisatie gehad. Na 1 dag was de pompfunctie met de echo 40%. Met hartrevalidatie begonnen om pompfunctie te verbeteren dit duurde 12 weken ik dacht dat het wel beter zou worden maar was met de echo niet verbeterd. cardioloog wou een beter beeld van mijn hart dus moest naar Vu Amsterdam voor een hart-scan hier bleek mijn pompfunctie nog lager deze was 35%. Dat was voor mij een hele teleurstelling we waren alweer een halfjaar verder. wegens de lage pompfunctie kwam ik in aanmerking voor een s-icd deze is in april 2019 ingebouwd viel mij reuze mee alleen nieuw rijbewijs met code 100 duurde wel een halfjaar om te krijgen. Heb in mei nog weer een echo gehad en was nog hetzelfde. Moet leven met cardiomyopathie en met hartfalen en een mobiele aed onder je arm/rug en er kwam nog bij dat ik elk jaar 5% meer kans heb op hartritmestoornis of hartstilstand (vandaar de s-icd). Ik weet mijn levensverwachting ook niet het enige geluk wat ik heb is dat ik de s-icd altijd bij me heb deze is trouwens nog niet afgegaan gelukkig. Zelf heb ik ook nog steeds veel klachten. Ik wens iedereen sterkte met deze aandoening. Groet Johan
Terecht wordt hier gevraagd naar de gemiddelde verlengde levensverwachting bij behandeling. Duidelijker zou zijn hoeveel jaren er gemiddeld afgaan van het vroegere gezonde leven. Ik heb hartfalen sinds eind vorige maand.
Hallo ik heb een vraag of er nog meer mensen momenteel die met een steunhart rond lopen Ik heb hem sinds september vorig jaar en ben 37 Vriendelijke groet Bert
Hallo Brito, ik heb sinds vorig jaar september te horen gekregen dat ik hartfalen heb. Mag ik je vragen wat er bij jou is geconstateerd? Ik vind het ook moeilijk maar zoals de hard les het leven gaat door en maar positief blijven
Ook ik ben hartpatiënt, nu heb ik een dringende vraag met betrekking tot mijn neefje die ook zwaar hartpatiënt is. Hij heeft 2 hartstilstanden gehad. En een lekkende hartklep. Hij heeft een emd ingeplanteerd gehad.Nu is er een aantal weken geleden vocht achter de longen geconstateerd de medicatie is aangepast en hij is nu zo verzwakt en knapt niet op . Eerder is er een zware achteruitgang er is geen lichamelijke inspanning mogelijk en hij heeft een vochtbeperking gekregen en hij moet drastisch afvallen. Omdat het hart geen elasticiteit meer heeft. Is er een mogelijkheid dat iemand voor ons een oplossing heeft wij zien hem steeds verder achteruit gaan en zijn bang dat hij hieraan zal sterven hij is 48 jaar . Heeft iemand voor ons een oplossing
Dag Netta, ik heb vandaag mijn MRI gehad en hoop nu op een hogere pompkracht dan 35%. Eind mei krijg ik de uitslag. Mvg.Roelof Hager
Hoop dat mensen hier iets aan hebben , Vorig jaar eind April hartfalen geconstateerd ,mijn pompkracht was 30% . Heb ook een hartkatheterisatie gehad en de aders zijn brandschoon . Het is bij mij gekomen door een te hoge bloeddruk , dat zit bij onze familie zowel vader als moeders kant in de genen . Krijg hiervoor diverse medicatie . Nu bijna een jaar later is mijn pompkracht 48% , dus het kan wel zonder operatie . Al zit het in mijn achterhoofd wel dat ik mijn beide ouders ben verloren aan een hartstilstand . Ook de medicatie kan na meer dan een half jaar opeens voor heftige bijwerkingen zorgen . Ben vanaf vorige week veranderd met medicijnen . Maar ik wil hierbij zeggen dat het mogelijk is dat de pompkracht beter wordt . Verder is het voor mij ook niet duidelijk i.v.m. de levensverwachting . Sta onder controle maar daar wordt niets over verteld . Dus blijven positief met af en toe een dipje . Ik ben een vrouw van 52 jaar .
Sinds 8 maart weet ik dat ik blijvend hartfalen heb. Ik ben 54 jaar oud. Mijn hartpompfunctie is na een bypassoperatie een half jaar geleden van 20-25% naar 35% gegaan. Een MRI over 2 maanden zal uitwijzen of ik een pacemaker krijg. Sinds 1 maart woon ik na een echtscheiding alleen. Ik ben niet zielig, maar heb wel mijn vertrouwen verloren.
Hey ik ben 31 jaar, heb sinds enkele weken geleden vernomen dat hartpomp zeer zwak is. Binnen 3maand gaan ze kijken of het 35% haalt. Eerst was het men hartzakje dat ontstoken stond erna door nmr zagen ze dat men hart aan het afschilferen is. Kan dit nog hersteld worden? Mijn kransslagaders zijn goed, nergens een vernauwing te zien. Ze zeiden dat ze enkel kunnen proberen met medicatie en revalidatie men hart sterker te maken en zolang mogelijk goed te houden maar over welke tijd spreken ze? Zelf ben ik nog heel zwak enorm moe. Boodschappen doen gaat heel moeilijk, eens ik in drukkere ruimtes ben krijg ik rap een bloeddrukdaling, maar ik krijg dan nog medicatie om bloeddruk laag te houden...
Hoi Brito, ik ben nu geen 33 meer maar toen ik 33 was heb ik een behoorlijk hartinfarct gehad en heb daar toen door doktersfouten 2 dagen mee rondgelopen, gevolg een flinke beschadiging aan het hart. Mijn pompkracht is momenteel 37%. Het infarct was 16 jaar geleden ik hoop dat je hier wat aan hebt
Hey Brito, ik heb een slecht werkende hart pomp, en ben net 40. Heb aanstaande dinsdag de Hartkatheterisatie hopelijk via de pols. Ben er in de zomer achter gekomen. Vindt het zelf soms ook lastig omdat je niet weet hoever je nog kan gaan met je lichaam. Mentaal ben ik er vrij sterk in, en blijf positief. Ga gewoon door en blijf positief. Dit is me e-mail dannyj7776@gmail.com
In 2003 heb ik een hartoperatie ondergaan na diverse hartinfarcten wegens dichte kransslagaders. Daarna medicijnen en een pacemaker gekregen wegens de onbalans in het beschadigde hart. Tot begin 2018 redelijk probleemloos gefunctioneerd. Begin 2018 merkte ik opeens dat ik heel snel buiten adem raakte bij fietsen tegen wind in. De diagnose was hartfalen met ejactiefractie van 25%. Extra plaspillen maar dat hielp niet echt. Tijdens de jaarlijkse pacemaker controle bleek dat ik hartritmestoornissen had gehad. De rechterkamer sloeg met 90 en de rechterboezem met 180. De technicus heeft de pacemaker zo ingesteld dat dat weer gelijk werd. Een enorme verbetering. Binnenkort naar cardioloog voor medicijnen die hetzelfde effect hebben. Als ik mij niet inspan heb ik geen last maar bij te snel bewegen of tillen merk ik het direct. Heel vervelend maar ik ben al 67 jaar, dus dan komen de gebreken.
Hallo, Ook ik wil graag met mensen in contact komen die helaas moeten leven met hartfalen, maar ik wil m'n mailadres niet 'te grabbel' gooien. Ik weet niet of het hier voor iedereen zichtbaar wordt geplaatst.
Ik ben 42 en heb 8 augustus een hartinfarct gehad waardoor ik nu Hartfalen heb . Ik weet nog niet echt de status van mijn hart omdat ik 20 december pas de fietstest moet doen als afsluiting van mijn hartrevalidatie Gr Rob
Hallo M. Veenstra, Hoe lang geleden is het bij u geconstateerd en gaat het nu met u. Ik zelf weet het sinds juni dit jaar. Bij voorbaat dank voor uw antwoord.
Ik zou graag met meerdere leeftijdsgenoten in contact willen komen en hun beleving er verhaal willen horen en bespreken. Ik heb sunds kort ook hartfalen en vind het best moeilijk. Ik ben zelf 33. Graag kom ik in contact met anderen
Jammer dat de mail van mevrouw Eefje NIET is beantwoord. Slechts een beetje gecopy-paste uit het bovenstaande waar mevrouw nu juist naar verwijst. Het zal tijd worden dat men de vragen eens serieus neemt of deze mogelijkheid tot vragen stellen sluit. Dus nogmaals de vraag van Eefje: Wat is nu volgens de huidige stand van wetenschap de levensverwachting van iemand met hartfalen? U verwijst immers naar verlengde levensverwachting. Er moeten dus cijfers zijn. vr. gr.
ik heb al jaren, hartfalen, hier is er operatief niets aan te doen, maar in Amerika heb ik op TV, DR OZ, gehoord ( en gezien) . dat het wel operatief is, en niet gevaarlijk ik zou wel willen dat ze dat hier ook gingen doen.!
Zou ik wat nadere toelichting kunnen krijgen over de levensverwachting van hartfalen..... Ik lees dat het met 6 jaar is toegenomen en verderop iets van 4 jaar....het is mij erg onduidelijk. Alvast bedankt Toegenomen levensverwachting Nederland telt ruim 200.000 patiënten met hartfalen. De kosten van de zorg voor deze patiënten bedragen ongeveer 400 miljoen euro per jaar (circa 1 procent van de totale kosten voor de gezondheidszorg in Nederland). Daarnaast hebben patiënten met hartfalen bijna altijd diverse andere aandoeningen. Veelvoorkomende bijkomende aandoeningen zijn een hoge bloeddruk, suikerziekte, longaandoeningen, gewrichtsklachten, schildklierziekten, Alzheimer, depressies en beroertes. Vanaf de jaren tachtig is er veel vooruitgang geboekt bij de behandeling van patiënten met hartfalen. Uit onderzoek is gebleken dat de levensverwachting in de Westerse wereld tussen 1970 en 2000 met zes jaar is toegenomen. Deze vooruitgang wordt voor het grootste deel veroorzaakt door een verbetering van de levensverwachting van patiënten met hart- en vaatziekten, waaronder hartfalen. De patiënt met harten vaatziekten leeft nu bijna vier jaar langer, terwijl de levensverwachting van een patiënt met kanker tussen 1970 en 2000 slechts met drie maanden is toegenomen. Vooral patiënten met verminderde ejectiefractie kunnen goed worden behandeld, waardoor een betere toekomst tot de mogelijkheden behoort. “We zijn ook steeds beter in het voorkomen van hartfalen door bloeddruk en hartinfarcten beter en sneller te behandelen.”
Plaats een opmerking