Patiëntenverhaal ADHD

Het algemene beeld van ADHD is dat iemand vooral heel druk is. Maar er is meer aan de hand. Marieke Bakker vertelt over de impact van ADHD op haar zoontje en de familie.

Vaststelling van de diagnose ADHD

“Toen onze zoon nog heel klein was, was het al een ‘doenig’ mannetje”, vertelt Marieke Bakker. Ze herinnert zich dat andere kinderen rustig konden spelen. Haar zoontje kon dat echter af en toe en heel kort. “Hij was impulsief en zag geen gevaar, ik had constant het gevoel dat ik ogen in mijn achterhoofd moest hebben.” Op de basisschool had hij de eerste jaren genoeg vriendjes en leek hij in vergelijking met leeftijdsgenoten redelijk slim. Maar na een aantal jaren gingen zijn schoolresultaten en sociale contacten achteruit. “Hij ging uitdagend en agerend gedrag vertonen, bijvoorbeeld door te lang door te gaan met dingen. Thuis kreeg hij ook woedeaanvallen en maakte hij soms spullen stuk. Het maakte hem best ongelukkig allemaal. Toen hij een keer bleef zitten is hij, op advies van de school, getest. In eerste instantie kwam daar dyslexie uit, maar ook een bovengemiddelde intelligentie. En later de diagnose ADHD.

De hulp van medicatie

“In eerste instantie denk je dat dit betekent: alle dagen heel druk. Pas toen ik me begon te verdiepen in ADHD herkende ik veel dingen zoals concentratieproblemen, chaotisch zijn, impulsiviteit en extreem veel aandacht vragen.” Na veel wikken en wegen hebben ze besloten hem op schooltijden een lage dosering medicatie te geven. “Geen makkelijke beslissing, je stopt dat niet zo zomaar in je kind. Na zijn eerste halve pilletje gaf hij direct aan dat het rustiger werd in zijn hoofd. Op school ging het beter en hij leek ook beter in zijn vel te zitten. Er kleven misschien kleine risico’s aan dit geneesmiddel, maar het niet geven is soms veel schadelijker. Als je zoon diep ongelukkig is, breekt dat je hart.”

Het belang van structuur

Door de medicatie kon hij zich beter concentreren tijdens de lessen en gedroeg hij zich minder chaotisch en impulsief. Zijn schoolresultaten en sociale contacten verbeterden. “Tijdens een korte ouderbegeleiding werd verteld dat het belangrijk was hem zo veel mogelijk structuur te geven. En dat in Nederland gemiddeld een op de drie huwelijken strandt, maar bij ouders van een ADHD-kind een op de twee! Als ouder loop je er tegenaan dat je kind heel veel aandacht vraagt en de hele dag door bevestiging zoekt. Je komt bijna niet aan jezelf en elkaar toe.”

Marieke werkt onder schooltijd, want ze kan haar inmiddels vijftienjarige zoon niet lang alleen thuislaten met zijn jongere broer. Ze vraagt zich af hoe het in de toekomst zal gaan als hij zo chaotisch blijft. “Hij is continu van alles kwijt. Voordat hij aan zijn huiswerk begint, moet hij eerst van alles zoeken en betrekt daar ook de rest van het gezin in. Als hij dan uiteindelijk aan zijn huiswerk is begonnen, wordt hij constant afgeleid door van alles, zodat hij er drie keer zo lang over doet.”

Wat is jouw ervaring met ADHD?