Een zo gewoon mogelijk leven leiden centraal bij Korsakov

Mensen met het Korsakovsyndroom zijn vaak niet meer in staat om zelfstandig te wonen. Om zichzelf en de (in)directe omgeving te beschermen worden ze vaak in een beschermde woonomgeving ondergebracht. Voor patiënten is leven in zo’n nieuwe omgeving een behoorlijke uitdaging. Gespecialiseerd verpleegkundig afdelingshoofd Mariella Vrijenhoef van de Frankelandgroep vertelt dat het dan van belang is dat zij met goede begeleiding op een zo gewoon mogelijke manier hun leven kunnen blijven leiden.

Wat is jullie visie op beschermd wonen?

“Bij de Frankelandgroep proberen wij cliënten een zo huiselijk mogelijk gevoel te geven. Dit doen wij door ze veel vrijheid te bieden. Soms is dat in het begin niet mogelijk en nemen wij ze onder begeleiding mee naar buiten. De vertrouwensband die wij hiermee opbouwen, helpt hen om vervolgens toch weer zelf de stap te kunnen nemen om activiteiten buiten de woonomgeving te doen.”

Hoe ziet het traject van een cliënt eruit voordat deze bij jullie komt te wonen?

“Cliënten die bij ons terechtkomen dienen eerst een aanvraag bij ons in. Vervolgens worden ze doorverwezen naar één van onze maatschappelijk werkers. Deze stelt de situatie vast en regelt alles omtrent opname in onze Korsakov-afdeling, met de ondersteuning van een psycholoog, specialist ouderengeneeskunde en het zorgteam. Voordat we iemand definitief plaatsen, laten we deze persoon proefdraaien om te kijken of hij of zij binnen de woongroep past.”

Welke behandeling en begeleiding krijgen cliënten?

“Het behandelteam bestaat uit een psycholoog, (psychiater alleen op consultbasis) en een specialist ouderengeneeskunde voor eventuele lichamelijke problemen. Onze cliënten hebben vaak het profiel ZZP-7. Dit houdt in dat ze beschermd wonen met zeer intensieve zorg. Naast de contactmomenten die ze hebben met het behandelteam, bieden wij ze begeleiding. Dit uit zich onder andere door mensen te leren zichzelf te wassen, te begeleiden met koken en andere huishoudelijke taken. Door vaste routines te hanteren stimuleren we ze om uiteindelijk zelf weer actief en ondernemend te worden.”

Wat is de kracht van het dagprogramma dat jullie hebben?

“Vanaf het moment dat cliënten bij ons binnen komen, vragen wij wat hun interesses zijn. Zij bepalen dus in principe zelf welke activiteiten ze dagelijks doen. Dit kan zijn op het gebied van creativiteit en handarbeid of beweging en sport. Ook hierbij geldt dat ze begeleiding krijgen. Een ander punt waaruit de kracht van ons dagprogramma naar voren komt is de opdeling in twee groepen. In de actieve groep zitten de mensen die iets ondernemender zijn. Daarnaast hebben we de passieve groep, waarbij mensen die wat terughoudender zijn, op hun eigen tempo bezig kunnen zijn.”

Wat doen jullie om het contact met de naastbetrokkenen van patiënten te herstellen?

“Doorgaans is het contact met naastbetrokkenen behoorlijk beschadigd. Dit uit zich soms in helemaal geen contact meer en in andere gevallen kost het tijd om het te herstellen. Wij proberen dit te doen door de omgeving te betrekken bij de uitstapjes die wij doen. Een voorbeeld hiervan is hen een dag uit te nodigen als wij een weekend weggaan naar ons vakantiehuis. Hiermee hopen we familieleden, vrienden of kennissen weer de leuke kant te laten zien van een cliënt.”