Mariska kreeg een hoop middelen tegen borstkanker

Nadat bij haar een vorm van borstkanker was geconstateerd, kreeg Mariska voorafgaand aan een operatie een neoadjuvante behandeling. Hierbij wordt een cocktail van middelen ingezet met als doel de tumor te verkleinen en te zien of de behandeling effect zou hebben op de tumor. Als vooraf duidelijk is of een behandeling werkt, is bij een eventuele behandeling ná de operatie alvast duidelijk dat deze therapie effect heeft, is de gedachte.

Hormoongevoelige borstkanker

Mariska van Straalen (42) was zwanger van haar tweede kind, toen ze in haar borst iets vreemds voelde. Ze twijfelde of het melkklieren waren, of dat er iets anders aan de hand was. “Tijdens de zwangerschap veranderen je borsten natuurlijk, maar ik dacht wel: ‘als het niet verdwijnt nadat mijn hormonen weer normaal zijn, dan laat ik het checken’”, vertelt ze.

Na de bevalling en een borstontsteking liet ze haar borsten controleren. In haar ‘eigen’ ziekenhuis werden foto’s gemaakt en puncties uitgevoerd. Toen bleek dat het niet goed was, ging Mariska een vervolgtraject in en werden foto’s, MRI en CT van verschillende organen gemaakt.

De behandelend chirurg besprak met Mariska de stand van zaken en adviseerde haar een specialistisch oncoloog te consulteren voor een behandelplan. De diagnose? “Eerlijk gezegd weet ik het niet eens precies, ik geloof hormoongevoelige borstkanker. Dat is geen desinteresse, maar zelfbescherming.” Mariska wilde zichzelf dwingen niet uitgebreid op het internet te gaan zoeken en het naadje van de kous te weten, mede om allerlei doemscenario’s uit de weg te gaan.

Effectieve therapie

De periode tussen onderzoek en uitslag ervaarde Mariska als het vervelendst en psychisch zwaar. Ze voorvoelde dat het niet goed zat, maar vooral de vraag of er sprake was van uitzaaiingen hield haar bezig. De neoadjuvante behandeling werd enkele dagen na de diagnose in gang gezet. Dit is een kuur waarbij een cocktail aan middelen zeer specifiek het type tumor aanvalt. Doel: de tumor verkleinen en vaststellen of de therapie aanslaat. Mocht na de operatie nog nabehandeling nodig zijn, dan is zeker dat deze therapie effectief is.

In Mariska’s beleving ging het allemaal heel snel, in een hectische periode rondom Kerstmis en een verhuizing. “Dat is goed, want je wilt de tumor aanpakken. Maar ik kreeg nauwelijks de tijd om me voor te bereiden”, kijkt ze terug. Na zes kuren met de cocktail was de tumor inderdaad behoorlijk in grootte afgenomen. Volgens Mariska was het niet meer te voelen en geslonken tot celniveau. Toch bleef een operatie onvermijdelijk, maar vaststond dat de therapie effectief was.

De beste behandeling

Desalniettemin kreeg Mariska te maken met bijwerkingen van de therapie. Dat zat in veel kleine dingen: wondjes, een droge huid, een grieperig gevoel en haaruitval. Ze wilde graag weten wat een eventuele zevende kuur haar nog voor extra winst op ging leveren, want een operatie was hoe dan ook onvermijdelijk. Maar: “Alles was nieuw. Voor mij, maar ook deze hele manier van behandelen voorafgaand aan de operatie. Ook voor artsen is het afwegen en zoeken.”

Ze heeft geaccepteerd dat dit voor haar de beste behandeling was. Het feit dat de tumor niet meer voelbaar was, stelde Mariska enigszins gerust, maar vooruitkijken blijft ook nu, kort voor de operatie, moeilijk. Leven bij de dag en proberen er niet te veel bij stil te staan: dat blijft haar motto.