Patiëntenverhaal huidkanker

Tijdens een vakantie op Terschelling verbrandde Paul Baars (62) zijn hoofd behoorlijk. Zijn neus was zo verbrand, dat er een blaasje ontstond. Dat blaasje werd een wondje, en dat wondje bleef voortdurend opnieuw opengaan. Na anderhalf jaar vond Paul het toch nodig om er een dermatoloog naar te laten kijken. Die liet een punctie nemen waaruit bleek dat de Arnhemmer huidkanker had.

Basaalcelcarcinoom is veelvoorkomend

‘De nieuwe epidemie’ of ‘welvaartziekte’ wordt huidkanker genoemd. Jaarlijks komen er meer dan 50.000 nieuwe gevallen bij. Ongeveer een op de zes Nederlanders krijgt deze vorm van kanker in zijn leven en de verwachtingen zijn weinig zonnig: er wordt een verdubbeling van het aantal patiënten voorspeld in de komende tien jaar.

Daarbij is basaalcelcarcinoom veruit de meest voorkomende. Het is een vorm van huidkanker die vrijwel nooit uitzaait en niet levensbedreigend is. In bijna alle gevallen wordt basaalcelcarcinoom veroorzaakt wordt door verbranding van de huid of door langdurig blootstellen aan zonnestralen. Vandaar de term ‘welvaartziekte’: we hebben meer vrije tijd, gaan vaker op zonvakanties en krijgen dus vaker huidkanker. Andere vormen van huidkanker zijn gevaarlijker, zoals plaveiselcelcarcinoom. Die kan uitzaaien naar lymfeklieren of andere organen. Een melanoom is de meest kwaadaardige vorm van huidkanker. Deze ontstaat uit de pigmentcellen van de huid, en kan relatief snel uitzaaien.

Bestraling van de huidkanker

Bij Paul ging het gelukkig om basaalcelcarcinoom. Zijn behandelaar gaf hem drie opties. “Ik kon geopereerd worden, maar dan zat ik met een litteken op mijn neus, ik kon me gewoon laten bestralen, vijf weken achterelkaar, vier keer per week. Of ik kon kiezen voor een nieuwe bestralingsmethode waarbij ik een aantal weken, twee keer per week, twee minuten bestraald zou worden.”

Paul, in het dagelijks leven storemanager, koos voor de minst belastende methode, omdat het hem veertien ritjes naar het ziekenhuis scheelde en hij weer sneller aan het werk kon. Dat is echt minder belastend voor de patiënt, geeft hij aan. De bestraling vergelijkt hij met het maken van een foto bij de tandarts. In twee minuten tijd wordt er een enorme boost gegeven, waarmee de kankercellen kapot worden gemaakt.

Preventie is het sleutelwoord

Nu was Paul drie weken uit de running. In de derde week van de behandeling ontstonden er bloedingen in zijn neus en ontwikkelde zich korsten maar toen die eraf waren, was er niets zichtbaar. Geen littekentjes, maar ook geen verkleuring van zijn huid. Een geplande vakantie naar Thailand kon kort na zijn behandeling gewoon doorgaan. Uiteraard met een pet op en een hoge beschermingsfactor zonnebrandcrème. Want de behandeling kan dan wel patiëntvriendelijker zijn, het is volgens Paul vooral belangrijk huidkanker te voorkomen. “In Thailand zie je mensen hele dagen in de zon bakken. Daar ben ik helemaal niet van, dan denk ik: smeer je goed in!”