"Ik kon meerdere malen per dag T-shirts verwisselen"

Al sinds zijn jeugd zweet Thijs overmatig. Met dit openhartige verhaal hoopt hij dat de aandoening meer uit de taboesfeer wordt gehaald.

Wat waren je eerste klachten?

“Mijn eerste klachten waren dat ik heel veel zweette. Ik merkte dat ik grote natte plekken kreeg onder mijn oksels terwijl ik hiervoor nergens last van had. Als ik gewoon rustig thuis op de bank zat dan voelde ik de druppels zweet achter elkaar langs mijn lijf druipen.”

Is het overmatig zweten constant of versterkt het in bepaalde situaties?

“Het overmatig zweten is constant. Ik zweet 365 dagen per jaar en bijna 24 uur per dag overmatig. Alleen ‘s nachts heb ik er geen last van. Met bepaalde stresssituaties of spannende gebeurtenissen lijkt het wel nog erger te zijn maar dat is bij mensen zonder hyperhidrosis natuurlijk ook zo. Ik zweet dusdanig veel onder de oksels dat ik natte plekken heb ter grootte van een pannenkoek. Ik kon meerdere malen per dag T-shirts verwisselen.”

Hoe word je ervoor behandeld?

“Sinds 1999 werd ik behandeld door middel van botox-injecties in de oksels. Dit hielp direct en erg goed. Het nadeel was dat het maar tijdelijk is. Ik moest om de 6 maanden naar het ziekenhuis voor een herhaling. Dit heeft me doen besloten om in 2010 de stap te zetten tot het weg laten schrapen van de zweetklieren (curettage en suctie) onder mijn oksels. Dit is poliklinisch gebeurd onder plaatselijke verdoving en alhoewel de resultaten per persoon variëren was dit voor mij een goede behandeling. Ik zweette niet meer overmatig! Ik kon mijn geluk niet op.
Helaas kwam het overmatig zweten op de wat langere termijn in mindere mate terug onder mijn oksels maar ook bij mijn billen. Dit wordt het zogenaamde compensatiezweet genoemd. Ik gebruik nu nog steeds botox injecties voor onder de oksels maar nu één keer in de twee jaar. Tegenwoordig zijn er nieuwe en betere pertinente behandelingen.”

Wat levert deze behandeling op?

“Ik kan nu door het leven zonder overmatig te zweten. Een zaligheid. Nooit meer hoeven nadenken over zweetplekken en nooit meer hoeven schamen. Ik ben zelfverzekerder en heb meer sociale contacten dan voorheen. Ik ben zeg maar net als elk ander mens: ik zweet normale hoeveelheden nu.”

Wat is de impact op je dagelijkse leven?

“Ik durfde er met niemand over te praten. Internet was er toen nog niet dus ik wist ook niet wat het was. Ik raakte in een sociaal isolement. Ik probeerde uit frustratie stukken plastic onder mijn oksels in mijn T-shirt te plakken. Maar niets hielp. Ik hield niet van feestjes, ik ging nooit uit. Het heeft me veel gekost. Toen ik behandeld was, kon en durfde ik uiteindelijk weer van alles te ondernemen en te doen.”

Ervaar je schaamte?

“Ja heel erg. Verschrikkelijk. Het begon toen ik 15 jaar was, dus midden in de pubertijd. Ik durfde en kon er met niemand over praten. Dit maakte het allemaal nog erger. Ik werd een meester in het camoufleren van mijn zweetplekken en de soms bijgaande zweetgeur. Ik droeg alleen maar zwarte T-shirts. Dit doe ik trouwens tot op de dag van vandaag nog.”

Wat wil je meegeven aan lotgenoten?

“Je bent niet alleen. Hyperhidrosis is een taboe-aandoening die 1 tot 3 procent van de bevolking heeft en het is een van de meest onderkende aandoeningen die er is. Het leed en de schaamte zal voor elke lotgenoot zeer herkenbaar zijn. Het is niet dat “wij” niet hygiënisch zijn of iets dergelijks. We kunnen er niets aan doen.
Daarom heb ik in 2005 de website www.overmatigzweten.nl opgericht waar lotgenoten met elkaar in contact kunnen komen en later de Nederlandse Hyperhidrosis Patiëntenvereniging. (NHPV). Het wordt hoog tijd dat hyperhidrosis voor eens en voor altijd uit het taboe komt.”