35% van de basisschoolkinderen heeft problemen met prikkelverwerking
In iedere klas zijn er kinderen die moeite hebben met concentreren. Die concentratieproblemen kunnen het gevolg zijn van de manier waarop ze prikkels verwerken. Een pilotstudie van het Welten-instituut laat zien dat tot wel 35% van de basisschoolkinderen problemen heeft met prikkelverwerking. Dat uit zich in dromerig of juist onrustig gedrag, prikkelvermijdend of juist heel erg druk gedrag. Céleste Meijs, Inge van der Wurff en Renate de Groot, onderzoekers bij het Welten-instituut, doen samen met onderzoekers van Universiteit Maastricht onderzoek naar deze dromers en wiebel-friemelkinderen.
Hoge en lage prikkeldrempel
Een mens neemt omgevingsprikkels zoals geluiden en bewegingen pas waar als die een bepaalde drempelwaarde hebben bereikt. Die drempelwaarde is voor iedereen verschillend. En ieder mens verwerkt die prikkels op zijn eigen manier. Het onderzoeksteam onderzocht hoe dat zat bij kinderen in groep 3 t/m 8. Céleste Meijs: ‘Je hebt te maken met twee dingen. Kinderen hebben zoals iedereen een prikkeldrempel en die kan hoog of laag zijn. Als je een lage prikkeldrempel hebt, krijg je alles mee en ben je snel afgeleid. Als je een hoge prikkeldrempel hebt, ontgaat je veel en mis je veel informatie. Het dringt niet tot je door. Het tweede is de manier waarop kinderen met die prikkeldrempel omgaan. Kinderen, zo jong als ze zijn, passen onbewust al strategieën toe om met het tekort of teveel aan prikkels om te gaan.’
Dromers en wiebel-friemelkinderen
Kinderen met een hoge prikkeldrempel merken prikkels niet snel op en missen informatie. In de studie onder basisschoolkinderen viel 25% van de kinderen in deze categorie. Vaak zijn dit de dromerige, afwezige kinderen. Een andere groep kinderen heeft ook een hoge prikkeldrempel, maar gaat er op een actieve manier mee om. Ze gaan op zoek naar extra prikkels om de drempel te bereiken. Dit zijn de kinderen die onrustig zijn in de klas (zonder geagiteerd te zijn): de wiebel-friemelkinderen. ‘Deze kinderen doen dat niet om lastig te zijn, maar ze doen dat om bij de les te blijven. Als ze het niet doen, dan missen ze informatie. Uit onze pilotstudie bleek dat 18% van de kinderen in deze categorie viel.’
Terugtrekken of druk en geagiteerd
Er zijn ook kinderen die een lage prikkeldrempel hebben. Zij krijgen dus heel veel, te veel prikkels mee. Een deel van de kinderen gaat daar actief mee om: zij trekken zich terug of schermen de oren af om daarmee prikkels te vermijden. Meijs: ‘Uit onze pilotstudie blijkt dat ruim 23% in deze categorie valt en zichzelf beschermt door prikkels te vermijden. Het kan zijn dat zo’n leerling met de capuchon op het hoofd in elkaar gezakt achter een tafel zit, zijn ogen dicht doet om visuele prikkels buiten te sluiten, of in zijn eentje in een hoek van de klas gaat zitten en niet meespeelt met de rest. Dat is dus niet per se desinteresse of niet opletten: het kan heel goed een manier zijn om een overdaad aan prikkels en afleiding te vermijden.’ Tot slot zijn er kinderen met een lage prikkeldrempel die geen actieve strategie hanteren om prikkels te vermijden. Deze kinderen zijn snel overprikkeld, worden druk en zijn geagiteerd. Uit de pilotstudie bleek dat 30% van de kinderen in deze categorie valt.
Leeftijd- en geslachtsverschillen
Is er verschil tussen jongens en meisjes als het gaat om prikkelverwerking? Meijs: ‘Nee, we zien geen verschil in prikkelverwerking of in verdeling in categorieën tussen jongens en meisjes. En ook als je kijkt naar leeftijd zijn er geen verschillen. In elke klas zien we de vier categorieën terug en het is ook niet zo dat kinderen in de hogere klassen minder problemen hebben met prikkelverwerking dan kinderen in de lagere klassen.’ Het kan wel zo zijn dat kinderen, naarmate ze ouder worden, er beter mee om kunnen gaan waardoor ze er (zelf) minder problemen door ervaren.
Hulpmiddelen
En hoe ga je nu om met al deze verschillen? Meijs: ‘Het onderwijs gebruikt allerlei hulpmiddelen om kinderen met prikkelproblemen te helpen. Denk maar aan wiebelkussens, tangles of koptelefoons. Maar we weten nog niet precies wat nu werkt en voor wie. In ons onderzoek gaan we kijken naar de effectiviteit van deze middelen. Dat doen we in de praktijk, samen met Nederlandse basisscholen. Hopelijk kunnen we op basis van die resultaten scholen adviseren over welke hulpmiddelen in welke situaties goed werken en waarom ze goed werken.’
Bron: Open Universiteit
Reactie
Kinderen kunnen heel veel baat hebben bij een behandeling met craniosacraal therapie. Zowel wat betreft prikkels alsook wbt pesten .
Mijn dochter zat op de "reguliere" basis school. In het eerste jaar van groep 3 was ze haar focus kwijt omdat ze niet veilig was op school een moeder had haar bedreigd. Met behulp van de wijkagent haar er weer boven op gekregen, school dee het omgekeerde ze was nu het pispaalthe. Op het rinde van de 1e jaar in groep 3 kwam haar vader plotseling te overlijden. Wederom geen ondersteuning gekregen. 2e jaar groep 3 klom ze weer wat op. Enkel halverwege wegens dat jaar begon langzaam het pesten. In groep 4 was het weer erg. Dagelijks werd ze gepest door 4 kinderen met de zinnen: jij hebt lekker geen papa meer en het is jou schuld dat papa dood is. Reactie van school het is maar plagerij en ze moet er maar overheen stappen. In november dat jaar overleed oma door een nare lange ziekbed. Nu werd ze nog harder gepest met papa en oma, merk dezelfde zinnen. Op gegeven moment knapt bij mij de stop omdat mijn dochtertje thuis kwam van school en zij ik wil dood ,ik wil naar papa dan ben ik van pesten af. School kwam er nu achter wat ik moeder allemaal in werk heb gesteld om haar de ondersteuning te geven maar ook de school een schop onder de kont te geven. Mijn dochtertje ging Hoe dan ook naar een andere school. Wat ik betreur is dat school niet adequaat heeft gehandeld, nu blijkt dat mijn dochtertje nummer 11 al is die door pesten van school gaat. Het ergste dat het zo'n danige uitwerking heeft op het kind dat het emotionele schade heeft opgelopen en de prestaties naar beneden zijn gegaan. Blijkbaar boeit school dat niet. Mijn dochtertje moest bot gezegd maar naar speciaal onderwijs, lekker makkelijk afschuif systeem in plaats van te werken naar een goed klimaat voor elk kind. Waar zijn de normen, waarden en respect van school gebleven. Mijn dochtertje moest eerst naar de kinder psycholoog om het overlijden van haar vader te verwerken en weer wegens het pesten. School inspectie is op school geweest, maar als school niks in haar dossier vermeld is er ook niks gebeurt. 1 Geluk had ik een poltie dossier ivm de bedrijging van een moeder. Scholen vegen dit soort dingen in de prullenmand want 1 negatief bericht naar de school inspectie lijd tot terugloop van kinderen, met als drijging sluiting van school bij te weinig leerlingen. Wederom word het gepeste kind te kijken gezet. In principe is er geen speciaal onderwijs, dat waren de woorden van de minister van onderwijs. Alle scholen krijgen het zelfde geld, daarmee moeten de scholen het mee invullen. "Het speciale onderwijs" vul het in naar het kind gericht. Waar de "normale" onderwijs het insteekt .... in ieder geval niet voor de kinderen. Want ben je een beetje druk of heeft het kind te zware emotionele ballast gehad of ben je gewoonweg een blok aan het been bij de leerkrachten, word je afgewimpeld als moeilijk kind dat maar naar "speciaal onderwijs" moet. "Speciaal onderwijs" zie ik meer voor kinderen met down syndroom of die blind/doof zijn, omdat ze andere handelingen moeten aanleren, hoewel ook veel van deze kinderen in het "normale" onderwijs wel mee zouden kunnen draaien. Zo leren ze ook beter en met meer respect met elkaar om te gaan. Iets wat ik mijn dochtertje al van jongs af aan al aanleer, respect voor jezelf en anderen en de beperkingen van anderen. Help elkaar waar nodig is. Dat mag/moet terug komen op school en minder met het Internet gebeuren, daar krijg je geen mensen kennis van . Met vriendelijke groet B. Bos
Dit klopt zeker. Heel veel kinderen hebben last van 'drukte' om zich heen. Of door geluid, veel 'dingetjes ' welke in de klas worden opgehangen of neer gezet, e.d.
Beste redactie, zou het mogelijk zijn om persoonlijk contact te hebben over jullie onderzoek? Mijn jongste zoon can 11 is extreem gevoelig voor prikkels..met name geluiden en geuren..de meest zachte leef geluiden en geuren zijn belastend voor hem. Ik kan bv geen kauwgom kauwen in zijn buurt omdat hij deze lichte mintgeur als enorm storend ervaart. Zijn klachten lijken misofonisch van aard. Hij is op ieder vlak wel hoogsensitief maar graag zou ik hem helpen. Ik ben dan ook benieuwd naar jullie hulpmiddelen. Hartelijke groet Marscha
Plaats een opmerking