De noodzaak van een goede leefomgeving voor kinderen

De opvoeding van kinderen ligt allang niet meer puur en alleen in de handen van de ouders en familieleden. Vanuit de overheid moeten steeds meer instanties namelijk een duit in het zakje doen op het gebied van kinderopvang en onderwijs. Volgens Sacha Ausems, voorzitter van de Raad van Bestuur van Kinderopvang Humanitas, is dit geen slechte ontwikkeling, maar het zorgt er wel voor dat samenwerking tussen die instanties steeds belangrijker wordt. Alleen door goed samenwerkingsbeleid kan de ‘cirkel’ rondom een kind versterkt worden.

Hoe ontstaat een dergelijke cirkel?

“Het idee is dat men een leefomgeving voor kinderen en ouders creëert waarin ze zich vertrouwd en veilig genoeg voelen om vragen te stellen. Een pedagogisch medewerker, leerkracht of jeugdverpleegkundige kunnen allemaal onderdeel uitmaken van de cirkel en zijn beschikbaar om vragen te beantwoorden binnen de opvang, op de peuterspeelzaal, op school, of thuis. Op die manier hoeven ouders niet buiten de vertrouwde omgeving te treden om te profiteren van de kennis van anderen. Dankzij een dergelijk lokaal netwerk van betrokkenen, krijgen ouders meer handvatten. Om dit te realiseren is het noodzakelijk dat verschillende partijen elkaar opzoeken, de handen ineenslaan en elkaars waarde aanvullen. Daarbij kun je denken aan kinderopvang- en welzijnsorganisaties, scholen, jeugdverpleegkundigen of consultatiebureaus, huisartsen en gemeenten. Die hebben allemaal eigen kennis en vertegenwoordigen elk een puzzelstukje binnen het geheel. Uiteraard staan al deze professionals nu ook al voor ouders en kinderen klaar, maar veelal nog zonder goede afstemming. Zo kan een kind per week wel zeven verschillende professionals zien, zonder dat daartussen overleg plaatsvindt.”

Waarom is dat overleg zo belangrijk?

“Samen leveren we uiteindelijk meer waarde, ieder vanuit eigen competenties en kracht. De kinderopvang en peuterspeelzaal kijken bijvoorbeeld heel pedagogisch en ontwikkelingsgericht naar kinderen. Vervolgens gaan kinderen als ze vier jaar zijn naar de basisschool, waar leraren vooral veel didactische kennis bezitten. Zij krijgen echter ook steeds vaker maatschappelijke, sociale en pedagogische vragen van ouders, waar ze zelf niet altijd een antwoord op hebben. Scholen kunnen hier door samen te werken een goede oplossing voor vinden. Ook sportclubs, bibliotheken of andere lokaal verbindende partijen maken deel uit van de gemeenschap, want ook daar komen ouders en kinderen samen en kunnen vragen beantwoord worden.”

Welke voordelen bied een dergelijke gemeenschap voor het opgroeiende kind?

“Het verstevigen van de leefomgeving voor kinderen levert een enorme winst op voor hun welbevinden, en ook voor de ontwikkeling van de kinderen. Daarnaast verwachten we dat er minder specialistische zorg nodig is. Zo wordt geïnvesteerd in de toekomst van kinderen, maar ook in die van de gemeenschap. Kinderen kunnen in hun eigen gemeenschap opgroeien en naar school, met lokaal passende oplossingen, en hun ouders worden ondersteund in hun rol. Natuurlijk blijft specialistische zorg altijd nodig, maar ook dan is het goed als ze kunnen terugvallen op dat netwerk in het dagelijks leven. Samenwerking is het sleutelbegrip.”

Meer informatie
www.kinderopvanghumanitas.nl