Patiëntenverhaal bedplassen

Als een kind van vijf jaar of ouder ’s nachts één of meerdere keren per week de plas niet kan ophouden, dan spreken we over bedplassen (ook wel: enuresis nocturna). Dat doet een kind niet met opzet en komt niet door veel drinken of te diep slapen. Hoe ga je daarmee om, ook als ouder?

Marjans ervaringen met bedplassen

Marjan is 16 jaar en heeft last van bedplassen: “Thuis is het geen probleem. En als vriendinnen vragen of ik kom logeren, verzin ik altijd een smoesje.” Eén goede vriendin weet het wel en een nichtje, dat zelf ook last heeft gehad van bedplassen. Toen ze naar een nieuwe school ging en nieuwe vriendinnen kreeg, is het acht maanden goed gegaan. “Maar ineens ging het toch weer mis, super stom.” Ze heeft medicijnen en plaswekkers geprobeerd. Die hielpen even, daarna ging het weer mis. “Nu heb ik een bedplastraining van vier dagen en drie nachten gedaan en op dit moment gaat het goed. Het is fijn om er met anderen over te praten. Het was een groepje van zes personen, onder wie mijn broer Jim van 14 jaar.”

Een oplossing om bedplassen af te leren?

Moeder Susan over het bedplassen: “Eigenlijk ben je telkens smoesjes aan het verzinnen. De kinderen kunnen niet bij vriendjes logeren of op zomerkamp.” Ze heeft destijds op internet gezocht, maar kon geen goede tips of producten vinden. Toen dochter Marjan vijf jaar was, heeft ze haar eerste onderzoek in het ziekenhuis gehad. Er is een echo van de buik gemaakt en urine afgegeven, maar er was niks te vinden. Een plaswekker hielp niet: Marjan sliep zo diep dat ze ‘m niet hoorde, maar de rest van het gezin wel. Daarna heeft ze twee weken medicijnen voor urinevermindering geprobeerd, dat hielp ook niet. Susan: “Ik wilde haar ook niet zo jong al aan de medicatie hebben.” Ze zijn bij de osteopaat geweest en zelfs bij een paragnost. Toen Marjan twaalf of dertien was ging het ineens goed, maar toen weer niet. Susan vertelt dat haar man en zijn zus ook last hebben gehad van het bedplassen.

Behandeling in een bedplascentrum

Zoon Jim had een bedplastraining in het ziekenhuis gedaan, maar na een maand ging het weer mis. Susan heeft toen een second opinion aangevraagd en het laatste redmiddel was het bedplascentrum. “Bij Marjan gaat het nu goed, maar bij Jim niet. Het heeft denk ik ook met kracht en wilsvermogen te maken, Marjan gaat er honderd procent voor.” Jim droomt en slaapt zo vast, dat het signaal van de plaswekker bij hem niet binnenkomt. Hij slaapt diep en de urineproductie blijft hetzelfde als bij kleinere kinderen. Een drankje om de urine te verminderen hielp ook niet.

Het taboe op bedplassen

Jim wil ook nooit ergens slapen en zeker geen luier om. Susan: “Ik heb altijd luiers moeten kopen en het viel me op dat de grootste maat, dat wil zeggen tot vijftig kilo, altijd uitverkocht was. Volgens mij is het best nog een taboe en zou het meer bespreekbaar moet worden. Ik ben er zelf nuchter en open over en praat er wel met vrienden over.”

Susan toont veel medeleven en begrip, maar af en toe baalt ze ook als ze voor de zoveelste keer het beddengoed moet verschonen. “Soms heb ik iets van ‘Kom op! We doen alles voor jullie, mag ik dan ook even zeiken?’ Mijn man is veel zorgzamer en vindt dat ik dan zeur, maar het moet niet mijn probleem worden. Daarom moeten de kinderen zelf hun was naar de machine brengen.” Per toeval kwam ze ongeveer anderhalf jaar geleden in de winkel van het ziekenhuis speciale flanellen hoezen met brede insteekhoezen tegen. “Echt ideaal, want soms is er lekkage naast de luier. Had ik die hoezen maar eerder gevonden! Dat had me een hoop werk gescheeld. Helaas vergoedt de verzekeraar het beddengoed en de luiers niet…

Wat is jouw ervaring met bedplassen?

[divider]Meer weten?[/divider]
Op bedplassen.nu vind je veel informatie over bedplassen en behandelmethoden.