Mensgerichte woon-zorggebouwen essentieel voor bewoners en omgeving
Nederland vergrijst: er zijn meer ouderen die bovendien steeds ouder worden. Daar komt nog bij dat ze steeds langer thuis, in de vertrouwde omgeving, willen blijven wonen. Dat stelt eisen aan de woningen waar deze mensen wonen én waar ze terechtkomen als thuis wonen niet meer gaat. Mark Logtenberg en Robin Dijkgraaf van de HD Groep delen hun visie op deze uitdaging.
Wat is de uitdaging waar zorgorganisaties voor staan?
Logtenberg: “Omdat ouderen steeds langer thuis blijven wonen, stromen ze pas op een veel later moment in bij verzorgings- en/ of verpleeghuizen. Daar is de doorloop bovendien sneller dan voorheen.”
Dijkgraaf: “De wettelijke scheiding van woning en zorg is al een aantal jaren realiteit. En de oudere van nu is anders dan die van tien, twintig jaar geleden. De bestaande voorraad zorgvastgoed en seniorencomplexen voldoen voor een groot deel niet aan de moderne eisen. Ze zijn vaak naar binnen gericht. Ouderen van nu willen daar minder graag verblijven op het moment dat er geen alternatief meer is.”
Logtenberg: “Opvallend is dat ‘oude’ zorgcomplexen vaak wel op de juiste plek zijn gevestigd, centraal gelegen in de wijk of juist mooi landelijk. Dat nodigt uit tot transformatie of renovatie, zodat er een nieuw gebouw ontstaat waar ouderen wél willen wonen. Daarnaast worden uiteraard ook nieuwe complexen gerealiseerd.”
Wat zijn de behoeften van ouderen van nu als het gaat om zorgvastgoed?
Dijkgraaf: “Allereerst de behoefte aan opener complexen, met meer contact tussen de bewoners en omgeving. Een complex dat buitenstaanders uitnodigt om naar binnen te gaan. Als het gaat om de woning zelf, zie je in verouderde complexen nog vaak lage plafonds, benauwd, te massaal, plus de gebruikelijke energetische en technische mankementen.”
Logtenberg: “Een transformatie die je in zorgvastgoed zou willen bewerkstelligen, is als het ware ‘de organisatie eruit en de buurt en bewoners erin’. Op die manier krijg je een ‘inclusief’ huis, waar de buurt en bewoners elkaar ontmoeten. Met gemeenschappelijke ruimten of een tuin. Daar moet het gebouw voor uitnodigen.”
Wat is de beste aanpak om dit te realiseren?
Dijkgraaf: “Eerst bekijken hoe de buurt en de bewoners eruitzien. Dan goed kijken wat je toe kan voegen en het gebouw zo kunt aanpassen dat je de menselijke maat aanbrengt. Door een verbouwing, nieuwe aanbouw of een combinatie daarvan. Het is altijd maatwerk. Overwegingen zijn de toegankelijkheid van het gebouw en hoe gebruikers het gebouw ervaren. Dus: analyse van de buurt, de structuur van het gebouw en de wensen van de zorginstelling zelf. Dat zijn de leidende factoren en die punten moet je goed over elkaar leggen.”
Hebben jullie voorbeelden van deze aanpak?
Dijkgraaf: “Kijk bijvoorbeeld naar de Mirtehof in Zeist. Daar heeft een zorginstelling het vastgoed verkocht aan een belegger. Zorg en een aantal faciliteiten zijn voor een aantal jaren gegarandeerd, de rest van het pand wordt in samenwerking met de HD Groep gefaseerd verbouwd. Er worden nieuwe woningen gerealiseerd, de entree wordt opener en lichter.”
Logtenberg: “In Rotterdam Hillegersberg zie je een duidelijke demografie in de wijk. Hoe kun je daarop inspelen en hoe past een bepaald woonzorgcomplex op die plek? We hebben een gebouw gerealiseerd waar we ouderen met dementie echt het gevoel geven van een thuis, puur toegespitst op deze doelgroep. Belangrijk in onze visie is dat we de omgeving altijd meenemen in het concept en dynamiek willen creëren. En denk eens aan het huidige en groeiende tekort aan personeel in de zorg. Een prettige werkomgeving kan ook voor hen doorslaggevend zijn.”
Meer informatie
www.hdgroep.nl
Reactie
Geen reacties!
U kunt de eerste opmerking plaatsen.
Plaats een opmerking