Van spreekkamer naar gesprekskamer

De patiënt ondersteunen in het maken van de keuzes die hij heeft: het verlangt een andere rol van de arts.

“Iedere patiënt is uniek. Het is van belang dat de juiste informatie en juiste zorg bij de juiste patiënt komt. Dat betekent niet dat je zes miljoen patiënten allemaal een unieke benadering kunt geven, maar er zijn wel gemeenschappelijke kenmerken die een gemeenschappelijke benadering rechtvaardigen. Er zijn patiënten die helemaal niet zitten te wachten op uitgebreide informatie, anderen willen juist het naadje van de kous weten voor ze een keuze voor een behandeling maken. Daar willen wij in de praktijk van een ziekenhuis graag op inspelen. Door te kijken met welk type patiënt we te maken hebben, kun je je informatie en keuzemogelijkheden toepassen.” Dr. Paul Kil is uroloog in het Elisabeth Ziekenhuis te Tilburg en het TweeSteden Ziekenhuis in Waalwijk. In zijn praktijk ziet hij veel patiënten met prostaatkanker, die voor belangrijke keuzes staan. “Je kunt ook volgen hoe iemand zijn ziekte doorloopt en er zelf tegenaan kijkt. Daar kunnen wij als arts weer op anticiperen.” Gepersonaliseerde zorg in de spreekkamer dus.

Patiënt betrekken

Dr. Kil vindt het essentieel om de patiënt te betrekken in de keuze voor een bepaalde behandeling. “Bij prostaatkanker heb je behandelingen die qua medisch eindresultaat vaak gelijk zijn. Bestralen of opereren geeft dezelfde levensverwachting, maar de bijwerkingen van de verschillende behandelingen verschillen enorm. Die bijwerkingen hebben te maken met de uiteindelijke kwaliteit van leven en het gevoel dat de patiënt ná de behandeling heeft. In onze optiek is het de sleutel om de patiënt te vragen naar zijn eigen voorkeuren. Wat is voor hen belangrijk om gelukkig te worden? Dat moet je relateren aan het type behandeling.” Om de patiënt zelf een goede keuze te kunnen laten maken, samen met de arts, is het van belang om alle keuzemogelijkheden te kennen. “Dus: de patiënt in de regie en hij maakt de keuze. Maar daarin moet je als arts wel ondersteuning bieden -bijvoorbeeld in de vorm van een keuzehulp-, je moet in overleg en transparant zijn. Daarbij moet je dus een inschatting maken van het type patiënt waarmee je te maken hebt.” De segmentaties die prof. Sjaak Bloem benoemt passen precies in dat plaatje van dr. Paul Kil.

Keuzehulp

Verzekeraars en politiek zien ook in dat een goede keuzehulp mogelijkheden biedt. “Samen met de verzekeraar proberen we het model van prof. Bloem voor prostaatkankerpatiënten te optimaliseren. Soortgelijke patiënten kiezen voor soortgelijke oplossingen en daarmee kunnen we weer andere patiënten helpen een optimale keuze te maken om de kwaliteit van leven na de behandeling zo hoog mogelijk te laten zijn. Dat kan ook een keuze voor geen behandeling zijn. Mensen zijn wel degelijk in staat om zelf te kiezen en eventueel dus zelfs af te zien van een behandeling.”