Patiëntenverhaal obesitas

Als Miranda de Vries vroeger thuiskwam van school, zat haar moeder al gezellig klaar met wat lekkers. Verdriet werd getroost met snoep. Bij verveling werd de chipszak gepakt. Eten was in het gezin dus veel meer dan alleen de brandstof voor je lichaam. Onbewust nam Miranda dat over, met als gevolg dat ze nu kampt met obesitas.

De gevolgen van obesitas

Haar lichaam legt haar (nog) geen beperkingen op, ervaart ze: “Ik hoef geen dingen te laten. Wel merk ik dat ik snel buiten adem ben. En als ik in de spiegel naar mijn gezicht kijk, denk ik soms: dat hoofd mag er best wezen, wat jammer dat dit lichaam eronder zit. Met een paar maatjes minder had die kleding toch veel leuker gestaan.”

Dat obesitas medische risico’s meebrengt, daar staat Miranda niet zo bij stil. “Ze zeggen dat obesitas een ziekte is, maar ik voel me niet ziek”, vertelt ze. Toch denkt zij zelf dat de dood van haar moeder, nu vijf jaar geleden, zeker een relatie met obesitas heeft gehad. “Mijn moeder was 1.75 meter lang en woog 180 kilo”, vertelt Miranda. “Ze is overleden aan een hersenbloeding en overgewicht is een belangrijke risicofactor voor hart- en vaatziekten.”

Toch baart het esthetische aspect van haar zwaarlijvigheid Miranda meer zorgen dat haar gezondheid. “Ik ben kapster, in mijn vak draait het om uiterlijk”, stelt ze. “Ik merk dat ik gevoelig ben voor wat mensen van me vinden. Zwaarder dan dit wil ik ook beslist niet worden, grotere broeken wil ik niet kopen.”

Een oplossing voor het overgewicht

Miranda realiseert zich dat de oplossing van de obesitas ligt bij het aanpassen van haar levensstijl. “Ik ben al wel gaan sporten en daar voel ik me goed bij, ik krijg er meer energie door”, merkt ze. “Toch ben ik nog niet op het punt dat ik het roer radicaal kan omgooien; dat kan ik pas als ik voor mijn gevoel helemaal klaar ben met al dat eten. Nu vind ik dat nog te moeilijk, er is altijd wel een excuus om nog niet te beginnen. Wat ook niet helpt is dat ik een slanke echtgenoot heb die alles kan eten wat hij wil zonder aan te komen. Ik doe maar al te graag mee.”

Een voorbeeld voor de kinderen

Miranda en haar man hebben twee jonge zoontjes. Voor hen wil zij een goed voorbeeld zijn. “Ik wil niet dat zij dik worden en in hun jeugd dat zelfde onrustige gevoel ervaren dat ik altijd had”, stelt Miranda. Toch blijkt dat gemakkelijker gezegd dan gedaan. Miranda heeft gelezen dat hypnotherapie soms kan helpen om emotie los te koppelen van eten. “Misschien zou ik dat eens moeten proberen”, peinst ze. “Want het is toch een soort verslaving. En kom maar eens van het roken af…”

Miranda de Vries is niet de echte naam van de geïnterviewde.

Wat is jouw ervaring met obesitas?