Allergierisico’s van insecteneiwitten in voeding aangetoond
Mensen met een garnalenallergie zijn vaak ook allergisch voor meelworm, een alternatieve eiwitbron die het hoofdbestanddeel vormt van bijvoorbeeld insectenburgers. Dit onderzoek bevestigt het belang van de Europese Novel Food Law, waarin is geregeld dat introductie van zogenaamde ´novel foods´ pas mag plaats vinden nadat het allergene potentieel ervan goed is vastgesteld en het product veilig is bevonden. Deze conclusie trekt dermatoloog-in-opleiding Henrike Broekman van het UMC Utrecht, die op 23 mei op dit onderzoek promoveert.
Naar aanleiding van eerder laboratoriumonderzoek en signalen uit de praktijk onderzochten het UMC Utrecht en onderzoeksinstituut TNO op uitgebreide schaal het allergene potentieel van de meelworm (Tenebrio molitor). Hierbij ondergingen volwassen proefpersonen met een bewezen garnalenallergie een huidpriktest met extracten van meelwormen.
Een deel van de proefpersonen deed ook mee aan een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde voedselprovocatietest, waarbij patiënten met een garnalenallergie oplopende hoeveelheden vermalen meelworm in een snack te eten kregen. Vervolgens werd onderzocht óf en bij welke hoeveelheid er een allergische reactie optrad. Het onderzoek werd deels gefinancierd door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).
Meelwormallergie
Henrike Broekman vat samen: “Uit onze studies blijkt dat ongeveer 75 procent van de patiënten met een bekende garnalenallergie óók allergisch is voor meelworm. Verder zagen we dat het consumeren van meelworm óók bij personen zonder voedselallergie in de voorgeschiedenis een allergische reactie kan uitlokken. Tenslotte lijkt het er op dat patiënten die allergisch zijn voor huisstofmijt of pollen, óók allergisch kunnen zijn voor meelworm.”
Duurzame eiwitbron
Om de wereldwijde voedselvoorziening te kunnen blijven garanderen worden er alternatieve en duurzame eiwitbronnen ontwikkeld op basis van bijvoorbeeld insecten, koolzaad of algen. Hoewel in de Westerse samenleving het eten van insecten niet gebruikelijk is, zien de WHO/FAO het als een deeloplossing bij het tegengaan van ondervoeding. “Meelworm zit nu al in veevoer en speciaalzaken en supermarkten verkopen ze in toenemende mate als knapperige snack of als burger. Vandaar dat we ons in eerste instantie hebben gericht op dit insect”, aldus Broekman.
Consumentenveiligheid
Broekman vervolgt: “In het kader van consumentenveiligheid moeten deze nieuwe voedselbronnen natuurlijk wel voldoen aan eisen zoals die door voedselveiligheidsautoriteiten worden gesteld. Het specifiek testen op allergene eigenschappen vormt daarbij een belangrijk onderdeel van de toelatingsprocedure voor ‘novel foods’. Dit is in het belang van zowel de consument (die een kleiner risico loopt op blootstelling aan voedsel dat een allergische reactie kan oproepen) als van de producent (die vroegtijdig op de hoogte komt van het eventuele allergene potentieel van het product).”
Over voedselallergie
Voedselallergie is een belangrijk, wereldwijd gezondheidsprobleem en treft ongeveer 3 procent van de bevolking. Het gaat hier bijvoorbeeld om allergie voor pinda’s, koemelk en garnalen. Voedselallergie treedt op binnen enkele minuten tot maximaal 2 uur na inname van een allergene voedselbron. Klachten die kunnen optreden betreffen de huid (jeuk, roodheid, bultjes), maagdarmstelsel (diarree, braken, buikkrampen), luchtwegen (heesheid, astma) en het hart- en vaatstelsel (duizeligheid, bewustzijnsverlies). Soms leidt een allergische reactie tot een potentieel dodelijke anafylactische shock.
Bron: UMC Utrecht
Reactie
Zelf ben ik als kind al gediagnosticeerd met een allergie voor zowel vis als schelp- en schaaldieren. Toen een dermatoloog dat hoorde toen we een test gingen doen voor het bepalen of er een latexallergie aanwezig was, ja dus, werd me al verteld dat ik óók geen insecten of algen/zeewier mocht eten. Die bevatten namelijk dezelfde allergie uitlokkende stoffen als de vis en schelp- en schaaldieren. Aangezien dit zich afspeelde in 2005 is het allergische effect al veel langer bekend. In ieder geval bij sommige dermatologen/allergologen. Zelf heb ik ook eens ruzie gehad met een producent van sondevoeding over het zonder duidelijke communicatie ineens toevoegen van visolie. Volgens die producent kon dat geen kwaad want het zou zo bewerkt zijn dat alle allergenen eruit zouden zijn. Helaas voor de producent was ik niet de enige die gebruik maakte van die sondevoeding en een allergische reactie kreeg. Het zoeken naar een sondevoeding zonder visolie maar mét verder de juiste samenstelling van eiwitten en dergelijke was een lastige. Maar is wél gelukt! Met als uiteindelijk resultaat dat alle gebruikers mét die allergische reactie over zijn gegaan naar het andere merk. Tijdens het zoeken naar een vervanger viel mij op dat de meeste andere producenten visolie wél als allergeen vermelden. Inmiddels gebruik ik geen sondevoeding meer dus ik weet ook niet of die eigenwijze producent nu wel de visolie als allergeen benoemt...
In uw artikel wordt vermeld dat mensen die allergisch zijn voor garnalen ook allergisch zijn voor meelwormen (75%). Ook lees ik dat meelwormen in veevoer zitten. Kan ik (allergisch voor garnalen) via het eten van vee producten (vlees, melk) alsnog een allergische reactie krijgen?
Plaats een opmerking