Een baarmoeder besparende oplossing

Ongeveer drie jaar geleden kreeg Astrid (43) ernstige problemen met haar menstruaties. De bloedingen waren zo hevig dat het haar werk bemoeilijkte en ze regelmatig aan een ijzerinfuus moest. De enige optie leek een baarmoederverwijdering. Na een lange zoektocht kon ze bij een kliniek terecht voor een baarmoeder besparende oplossing.

Steeds hevigere klachten

“De gynaecoloog gaf aanvankelijk aan dat er niets aan de hand was, maar mijn klachten werden wel steeds erger”, vertelt Astrid. “Mijn menstruaties duurde een week of twee met enorme stolsels. Ik lekte ook constant door.” De bloedingen waren zo heftig dat niet alleen haar werk als kapster er onder leed, ook sporten ging niet meer. “Ik werd moe, duizelig, had nergens meer energie voor. Omdat ik een schildklierziekte heb, word ik regelmatig gecontroleerd en de internist constateerde ijzertekort. Om weer bij te komen, kreeg ik regelmatig een ijzerinfuus. Mijn arts gaf aan dat het zo niet langer kon.”

Langdurige onduidelijkheid

Een tweede gynaecologische onderzoek, bestaande uit een echo, leverde ook geen informatie op. De gynaecoloog adviseerde een spiraaltje of de pil, maar dat leek Astrid geen optie. “Ik reageer slecht op hormonen, de reden waarom ik eerder voor sterilisatie had gekozen. Ik probeerde het nog even aan te zien. Het keerpunt kwam toen we op vakantie gingen. Ik was weer een week eerder dan gepland ongesteld geworden. Liep ik daar ‘s morgens vroeg om zeven uur over de camping met al het beddengoed onder mijn arm, richting de wasmachine. ‘Dan maar mijn baarmoeder eruit’, dacht ik.”

Een baarmoeder besparende techniek

Van een vriendin wist Astrid dat een baarmoederverwijdering ingrijpend kon zijn; als zelfstandige met een eigen kapsalon zat ze er niet op te wachten om maanden uit de running te zijn. Tijdens haar werk hoorde ze echter van klanten over klachten die vleesbomen kunnen geven en van een nieuwe techniek die baarmoeder besparend werkt.

“‘Dat is mijn laatste redmiddel’, dacht ik en ik maakte een afspraak bij een gespecialiseerde kliniek. Daar dachten ze meteen aan een vleesboom na een echo. Om zeker te zijn zou een kijkoperatie volgen, waarbij een cameraatje via mijn vagina ingebracht werd. Het bleek groter dan gedacht, maar het kon operatief verwijderd worden.”

Het resultaat van de ingreep

Het was een opluchting, hoewel Astrid in eerste instantie tegen de behandeling op had gezien. “Ik heb iets tegen ziekenhuizen, maar hier hoefde ik niet onder narcose. Ik ging lopend de zaal in en kon alles volgen. Er werd naast het cameraatje ook een speciaal schrapertje ingebracht. Van het verwijderen zelf voelde ik niks. Ik moest een uur wachten en ging daarna lopend de kliniek weer uit.”

Ook de herstelperiode bleek een stuk eenvoudiger dan gedacht. Met een dag op de bank en een paar dagen rustig aan doen was het leed geleden. “Ik had alleen een beetje zeurderig ongesteldheidsgevoel, dat was alles. Terwijl het zo’n enorm grote verandering is. Mijn leven is 80 procent beter geworden. Ik heb weer energie: toen ik van de week ongesteld werd, kon ik zelfs gewoon sporten. Een hoteluitje laatst was een feest: ik hoefde geen onderlegmatje mee. En bij mijn internist bleek mijn hb-waarde in mijn bloed weer helemaal in orde. Ik ben zo blij met deze oplossing, ik wou dat ik dit eerder had geweten.”

Redactie: De naam van Astrid is om privacy redenen gefingeerd.