Patiëntenverhaal baarmoederhalskanker
Petra Hopman was 30 jaar toen bij haar de diagnose baarmoederhalskanker werd gesteld, maar ze had al jaren klachten. “Bloedverlies, ook buiten de menstruatie om, bijvoorbeeld na seksueel contact. Het bloedde heel snel. Daarbij had ik ook vaak onrust in de buik, een beetje buikpijn of opgezwollen buik”, vertelt ze.
Het HPV-virus
Door deze symptomen ging ze ook meermalen naar de huisarts, die verschillende keren een uitstrijkje maakte. Baarmoederhalskanker wordt veroorzaakt door het HPV-virus. Als het lichaam dit virus niet zelf opruimt kunnen afwijkende cellen ontstaan. Op de lange termijn kan dit leiden tot baarmoederhalskanker. Hierbij is vrijwel altijd sprake van een bepaald type cel, waar het uitstrijkje zich dan ook op richt. “Achteraf bleek dat er bij mij sprake was van een zeldzamer soort cel, waardoor de tests steeds negatief uitvielen. Domme pech dus.”
Diagnose van de baarmoederhalskanker
Maar toen Petra zich voor de zoveelste keer bij de huisarts meldde en hij ook schrok van de heftige bloeding bij het afnemen van het uitstrijkje, werd ze verwezen naar een specialist. “Die vond aanvankelijk ook niets verontrustends. Ik kwam in aanmerking voor een behandeling om de baarmoederhals wat gladder en minder onrustig en gevoelig te maken. Vlak voor die procedure kreeg ik een telefoontje of ik langs wilde komen. Ik verwachtte niets ernstigs.”
De waarheid was anders. Door nog nauwgezetter een biopt te onderzoeken, waren alsnog kankercellen gevonden. Een nieuwe doorverwijzing volgde: naar het AMC in Amsterdam, waar een tumor van 3 centimeter grootte werd vastgesteld. “Gelukkig nog zonder uitzaaiingen”, kijkt Petra terug op die woelige periode. “Het was een tijd met veel angst en onzekerheid. Je weet niet wat je te wachten staat. En ik ben altijd al bang voor kanker geweest, van kinds af aan.”
Een ingrijpende behandeling
Petra werd uitgebreid geïnformeerd. Ze kreeg verschillende behandelmogelijkheden voor de baarmoederhalskanker voorgelegd. Ze koos uiteindelijk voor een rigoureuze verwijdering van de baarmoeder. Dat betekende dat ze geen kinderen meer zou kunnen krijgen. “Ik heb nooit een grote kinderwens gehad, voor mij maakte het die keuze wel makkelijker. Maar voor anderen in dezelfde situatie ligt dat vaak heel anders, voor hen valt een toekomst in duigen.” Petra werd ingepland voor een operatie en moest daarvoor vijf weken wachten. “Dat was klinisch verantwoord, maar psychisch duurde dat eeuwen. Je bent ziek en je wilt het uit je lijf hebben.”
Ook kort na de operatie was er nog angst. “Pas dan blijkt of en in hoeverre er uitzaaiingen zijn. Dat duurde nog tien dagen. Als er in die tijd nog uitzaaiingen in lymfeklieren gevonden zouden worden, zou ik nog chemotherapie krijgen. Dat was een moeilijk moment: de dag dat je ontslagen wordt, krijg je nog te horen of je schoon bent of niet. Ik was ontzettend bang.” De angst bleek gelukkig ongegrond.
Impact ná de operatie
Het eerste half jaar na de operatie voelde Petra zich beter dan ooit. “En toch kwam er nog een dip. Op een gegeven moment is het leven weer min of meer normaal en dan ga je toch reflecteren. Wat is er precies gebeurd?” Petra zocht hulp bij een psycholoog om zo om te leren gaan met de gevolgen van haar baarmoederhalskanker. “Je leven heeft op scherp gestaan en alles wat verborgen zat, komt dan naar boven. Maar het heeft me sterker gemaakt, het heeft me ook nog wat opgeleverd”, beschrijft ze haar kwaliteit van leven nu. “Ik kon het wel erg waarderen dat mijn huisarts me nog uitnodigde voor een consult om een en ander toe te lichten. Ik kon goed begrijpen wat hij uitlegde, ik ben gewoon die ene met pech geweest.”
Olijf, netwerk vrouwen met gynaecologische kanker
Petra vond Olijf, het netwerk voor vrouwen met gynaecologische kanker. Zij zet zich daar nu met anderen in voor ondersteuning en empowerment van patiënten, informatie en belangenbehartiging. Dit moet leiden tot verbetering van voorzorg, nazorg en behandeling, voor meer preventie en genezing, én meer kwaliteit van leven voor de patiënte en haar naasten.
Wat is jouw ervaring met baarmoederhalskanker?
Reactie
Ik verloor sinds 4 maanden tussen tijds bloed andere pil gekregen en medicatie . Uitstrijkje ging niet want dan bloede het hevig . Bloedingen werden heviger Doorgestuurd naar gynacoloog beide 2 poging lukte het uitstrijkje en gelijjt een biopt . 4 dagen later werd ik gebeld diagnose baarmoederhalskanker. Wordt nu gebeld voir een MRI. De angst dat ik te laat ben zit er goed in .Op de echo waren gelukkig geen rare dingen te zien alleen . Van mij mag de baarmoeder ect er ook zo snel mogelijk uit Heb kinderen.
Hallo ik heb H pv. En pap3a2 ik maak mij zorgenhoe ernstig is dit. Kan ik genezen met weg branden van de cellen.groet mevr kooi
ik was 24 (!) toen de diagnose baarmoederhalskanker werd gesteld. Stadium 1 zo is mij verteld, desalniettemin werd radicaal mijn baarmoeder verwijderd met uitzondering van de eierstokken om eventueel vervroegd menopauze tegen te gaan. Geboren in 1969 is er een grote kans dat ik een gedupeerde des dochter ben gezien de extreem jonge leeftijd van de diagnose.
Plaats een opmerking